Zagadnienia wprowadzające 11
3 mówi, iż obowiązek wykonywania zadań publicznych powinien przede wszystkim spoczywać na organach najbliższych obywatelowi. Zapis ten z racji znaczenia Karty powinien zostać uwzględniony we wszystkich ustawodawstwach państw UE14. W Konstytucji RP zasada subsydiarności została zapisana w preambule i wskazuje, że w systemie administracji publicznej zadania powinny być realizowane na jak najniższym poziomie, przy zapewnieniu środków proporcjonalnych do osiągnięcia celu15. Tak więc przyjęta koncepcja samorządu terytorialnego, oparta na zasadzie pomocniczości, nie stoi w sprzeczności z zasadą unitarności państwa. Jednostki samorządu terytorialnego w Polsce nie mają uprawnień władzy ustawodawczej, a podejmowane przez nie akty administracyjne (ogólne i indywidualne) muszą mieć umocowanie w Konstytucji i ustawach16.
3.2. Zasada samodzielności
Zasada ta oznacza, że admmnistracja publiczna (jej organy) realizuje samodzielnie przekazane mu prawnie zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W literaturze przedmiotu wyróżnia się najczęściej następujące aspekty samodzielności admnistracji:
- wyodrębnienie prawne - tzn. przyznanie osobowości prawnej, dającej możliwość podejmowania m.in. czynności o charakterze cywilnoprawnym, w tym w zakresie posiadania i zarządzania majątkiem;
- przyznanie samorządom prawa wykonywania zadań określonych ustawowo - także stanowienia prawa miejscowego, w przypadku Polski zgodnego z ustawą o ogłaszaniu aktów normatywnych na poszczególnych szczeblach władzy;
- samodzielność finansowa - w przypadku Polski wynikająca przede wszystkim z przepisu art. 167 ust. 1 Konstytucji, który zapewnia jednostkom samorządu terytorialnego udział w dochodach publicznych; wśród dochodów jednostek samorządu terytorialnego wyróżnia się dochody (podatki) własne, subwencje i dotacje celowe z budżetu państwa.
Gwarancje samodzielności finansowej zapewnia art. 167 ust. 2 Konstytucji RP, a konkretyzują ją odpowiednie ustawy17.
4. Specjalizacja w administracji publicznej
Uwzględniając historyczny aspekt zmian w podziale administracyjnym kraju oraz zakres prawnych i innych kompetencji administracji publicznej, należy zgodzić się ze spostrzeżeniem S. Kowalewskiego, że struktura ta nie
14 Por. B. Dolnicki, 2003: Samorząd terytorialny, Kraków, s. 23-25.
15 Por. W. Kisiel, 2003: Ustrój samorządu terytorialnego w Polsce, Warszawa, s. 33; patrz także: K. Głąbicka, M. Grewiński, 2003: Europejska polityka regionalna, Warszawa, s. 64-70.
16 Tamże', patrz także: Z.Ofiarski, M. Mokrzyc, B. Rutkowski, 1998: Reforma samorządu terytorialnego, t. 1, Szczecin-Zielona Góra, s. 34.
17 Por. J. Wojnicki, Samorząd lokalny w Polsce i Europie, Pułtusk 2003, s. 54-56.