2371743909

przejmowaniem wykonywania zadań publicznych przez inne podmioty społeczne wydają się pełnić kluczową rolę we współczesnej, wiełosektorowej administracji publicznej.

Rozdział pierwszy kończą rozważania dotyczące zaproponowanej koncepcji pionowej i poziomej spójności zadań administracji publicznej oraz konsekwencje tak przyjętego podziału.

W rozdziale drugim scharakteryzowano zjawisko bezdomności jako problem społeczny i prawny. Omówienia cech tego zjawiska dokonano w odniesieniu do aktualnej wiedzy na temat przyczyn i uwarunkowań bezdomności, skali bezdomności, charakterystyki grupy osób bezdomnych oraz ich sytuacji prawnej i faktycznej. W opisie wykorzystano wyniki prac badawczych z zakresu pozaprawnych nauk społecznych oraz raportów na temat sytuacji osób bezdomnych Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz organizacji pozarządowych oraz międzynarodowych organizacji praw człowieka. Charakterystyka dokonana w tej części rozdziału drugiego pozwoliła potwierdzić tezę, iż bezdomność jest problemem wieloaspektowym, wymagającym od władz publicznych aktywnej i złożonej polityki społeczno-prawnej. Szczególnie istotne jest uwzględnienie w rozwiązaniach prawnych wiedzy na temat kilkuletniego i pogłębiającego się procesu stawania się osobą bezdomną czyli poszczególnych etapów ekskluzji społecznej osób bezdomnych aż do fazy bezdomności właściwej polegającej na pełnym zaakceptowaniu swojej sytuacji życiowej a także współczesnej psychologicznej wiedzy na temat skutecznego sposobu wyprowadzania z bezdomności.

W pozostałej części tego rozdziału odniesiono się do hi storycznoprawnych zagadnień przeciwdziałania bezdomności poprzez ukazanie rozwiązań prawnych występujących od czasów Średniowiecza do współczesności. Odrębną uwagę poświęcono okresowi transformacji ustrojowej omawiając jako jej przejaw współczesne prawne definicje „osoby bezdomnej”.

Rozważania w rozdziale trzecim poświęcono konstytucyjnym i ponadnarodowym źródłom prawa w zakresie przeciwdziałania bezdomności. Analiza przepisów Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., objęła kluczowe dla pracy pojęcie „przeciwdziałanie bezdomności”. Wskazano, iż treść tego pojęcia nie odpowiada współczesnemu szerokiemu podejściu do problematyki bezdomności, gdyż jest ono podporządkowane polityce mieszkaniowej państwa. W pracy odniesiono się także do innych konstytucyjnych zasad wpływających na przeciwdziałanie bezdomności jak: ochrona godności ludzkiej, sprawiedliwość społeczna, zrównoważony rozwój i prawo do

3