14 Wielościany
Dowód. Niech p G dW
Istnieje zatem ciąg punktów pi,p2, ■■■ $ W taki że g(pi,p) < \-
Z każdym z tych punktów związujemy pewną hiperpłaszczyznę rozdzielającą wyznaczoną przez wektory o* oraz liczby bi spełniające warunki:
1° Pi •cti > h
2° Vqęw q*(*i <;bi
({x G Rn | x • cti < bi] jest półprzestrzenią zawierającą W, której brzeg jest hiperpłaszczy-zną rozdzielającą pi oraz W)
3° cti • di + bf = 1 Przyjmijmy ai = (cą, bi) G Rn+1.
Zbiór aj, ... jest zwarty w kuli jednostkowej AT(0,1) C Rn+l. Ponieważ K(0,1) jest zwarta, to w ciągu aj możemy wybrać podciąg zbieżny (ze względów redakcyjnych przyjmujemy, bez zmniejszenia ogólności, że ai jest zbieżny ).
Oznacza to, że zbieżne też są ciągi o* oraz bi.
Przyjmijmy: lim ai — a lim bi = b
Ponadto lim aj — a implikuje ||o|| - 1.
i—*oo
Badamy H = {x\a • x < b}.
Dla dowolnego punktu q G W ai»q < ó, więc o • q < b (bo nierówności tępe zachowują się przy przejściu do granicy). Więc W C H.
Aby wykazać, że dH jest hiperpłaszczyzną podpierającą W w punkcie p wystarczy pokazać a»p = b. Ponieważ p G W więc o • p < b. Ponadto p • a = limp • at ^ lim bi = b □ 2.2. Wielościany
Definicja 2.8. Wielościanem (uogólnionym) w Rn nazywamy część wspólną skończonej rodziny półprzestrzeni.
W szczególności zbiór pusty 0 i Rn jako przecięcie pustej rodziny półprzestrzeni są wielo-ścianami.
Ponieważ każdy zbiór wypukły i domknięty jest przecięciem półprzestrzeni, patrz twierdzenie 1.7, więc może być aproksymowany wielościanami z dowolną dokładnością. Szukanie ekstremów funkcji tylko na wielościanach nie jest więc poważnym ograniczeniem.
Tak jak trójkąt jest trójkątem niezależnie czy traktujemy go jako podzbiór płaszczyzny, przestrzeni 3 - wymiarowej czy większej tak też następne twierdzenie pokazuje, że pojęcie wielościanu nie zależy od wymiaru przestrzeni.
Twierdzenie 2.4. Definicja wielościanu nie zależy od przestrzeni w której go rozpatrujemy. W szczególności jeżeli W jest niepustym podzbiorem w przestrzeniach afinicz-nych V\ <Z V2- Wówczas W jest wielościanem w V\ wtedy i tylko wtedy, gdy W jest wielościanem w V~2.