5
Druga miara odkształcenia jest zmiana wartości kąta prostego, który pod wpływem obciążenia przekształcił się w ostry różniący się od kąta prostego o średni kąt odkształcenia postaciowego ysr.
Po zbliżeniu jednocześnie punktów F i D do punktu C otrzymuje się po przejściu do granicy kąty:
Y = hmQ(<FCD - <F'C'D') (7)
CD-*0
Jest to kąt odkształcenia postaciowego i wyrażany jest w radianach.
Złożone odkształcenia zawsze mogą być rozłożone na odkształcenia proste - czyste. Podstawowe stany odkształceń:
1. rozciąganie i ściskanie,
2. ścinanie,
3. zginanie,
4. skręcanie
Rozpatrywany jest pręt o przekroju A, obciążony dwoma przeciwstawnymi siłami P.
y P 0 |
A\ |
B | ||
u% |
u+du |
P | ||
X | ||||
. |
B | |||
*2 —-•> |
Względne wydłużenie odcina dx wynosi: