1907967446

Stosując metodę dwuchromianową do oznaczania ChZT można uzyskać wysoki stopień utlenienia większości związków organicznych, bliski wartości teoretycznej. W tabeli 1 zebrano wartości zapotrzebowania tlenu dla kilkunastu związków organicznych, uzyskane standardową metodą dwuchromianową w środowisku kwasu siarkowego o stężeniu 33 i 50 %.

Tabela 1. Utlenianie związków organicznych metodą dwuchromianową

Związek chemiczny	Wzór	Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu
		33% H2S04	50% H2S04	teoretyczne
glukoza	c6H12o6	1033		1066
laktoza	CuHaOu	1019	1038	1066
kwas octowy	CH3COOH	17,5	53,8	1066
kwas mlekowy	CH3CHOHCOOH	441	520	1066
kwas benzoesowy	c6h5co2h	246	1952	1967
kwas salicylowy	C6H4(0H)(C02H)	1533	1589	1622
glicyna	CH2(NH2)C02H	200	630	640
kwas glutaminowy	C02H(CH2)2CH(NH2)C02H	211	834	980
alkohol etylowy	c2h5oh	672	747	2087
o - krezol	C6H5(OH)(CH3)	2164	2272	2518
m-krezol	C6H5(OH)(CH3)	2147	2329	2518
2-naftol	CioH7OH	2370	2522	2556
benzen	c6h6	8,8	272	3072
pirydyna	C5H5N	0	0	2531
toluen	c6h5ch3	210	747	3130
celuloza	(C6H10O5)n	1 150		1185

W warunkach tej metody utlenieniu ulegają również niektóre związki nieorganiczne, takie jak azotyny, sole żelazawe, siarczyny, siarczki, chlorki, a także bromki i jodki.

ChZT ma duże znaczenie między innymi dla szybkiej kontroli pracy oczyszczalni ścieków czy też określenia ilości związków organicznych zawartych w ściekach i odprowadzanych do wód powierzchniowych.

Oznaczenie ChZT metodą dwuchromianową

Metoda ta polega na utlenianiu zawartych w wodzie związków organicznych i niektórych nieorganicznych za pomocą mieszaniny utleniającej składającej się dwuchromianu potasu i stężonego kwasu siarkowego(IV), a następnie odmiareczkowaniu nieprzereagowanego dwuchromianu za pomocą siarczanu żelaza(II)amonu [Fe(NH4)2(S04)2] wobec ferriony jako wskaźnika. Utlenianie prowadzi się przy udziale katalizatora (Ag2S04) w zestawie destylacyjnym z chłodnicą zwrotną utrzymując próbkę w stanie wrzenia przez 10

4