Ksieniewicz i in. 2000). W ich ramach został między innymi opracowany hydrogeologiczny model torfowiska (Gromadzki i in. 1985, Herbich i in. 1988). Aktualny stan zarejestrowano w 2004 r. w trakcie prac nad planem ochrony.
Niezależnie od badań geobotanicznych i faunistycznych były prowadzone opracowania drzewostanów, siedlisk i gleb: opisy taksacyjne, mapy drzewostanowe, siedliskowe. Dane na ten temat są zawarte m.in. w planach urządzenia z 1957, 1968, 1987 oraz w taksacjach i mapach z 1998-1999 r.
1.5. Znaczenie rezerwatu w krajowym systemie ochrony przyrody, w tym w ramach sieci Natura 2000
Rezerwat chroni największe na Pojezierzu Kaszubskim torfowisko wysokie właściwe. Porośnięte jest ono przede wszystkim przez bór bagienny na głębokim torfie wysokim i brzezinę bagienną na obrzeżach na płytkim torfie. W obrębie kopuły znajdują się cztery jeziora dystroficzne, otoczone płem z roślinnością mszarną. Roślinność leśna wykazuje znaczne zmiany degeneracyjne spowodowane osuszeniem oraz nasadzeniami świerka, jednak w ostatnich latach wskutek zablokowania odpływu wody z części kopuły torfowiska na dużej powierzchni następuje regeneracja roślinności torfowiskowej. Ze względu na wielkość i charakter złoża torfowego rezerwat stanowi bardzo wartościowy i reprezentatywny obiekt, gdyż duże torfowiska kopułowe na Pomorzu są nieliczne i osiągają tu południowy kres swego zasięgu. Występujące w południowej części rezerwatu się oraz lasy bukowe i bukowo-dębowe na mineralnych wyspach i obrzeżach znacząco wzbogacają różnorodność biologiczną rezerwatu.
Walory w postaci dużego złoża torfu, jezior dystroficznych, dobrze zachowanych i regenerujących zbiorowisk torfowiskowych i borowych zadecydowały o zgłoszeniu obiektu do ochrony w ramach sieci Natura 2000. W rezerwacie występują następujące siedliska przyrodnicze Natura 2000: 3160 Naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne, 7110 Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe), 7120 Torfowiska wysokie zdegradowane, zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji, 7140 Torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea), 91D0 Bory i lasy bagienne, 9110 Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion).
Bardzo cenna jest fauna rezerwatu:
owady |
płazy |
gady |
ptaki |
ssaki |
razem | ||
chroniony |
ściśle |
8 |
3 |
2 |
40 |
8 |
61 |
wymagający ochrony czynnej |
6 |
6 | |||||
częściowo |
1 |
1 | |||||
strefowo |
1 |
1 | |||||
Polska czerwona lista |
EN |
2 |
2 | ||||
VU |
2 |
2 | |||||
NT |
4 |
4 | |||||
LC |
2 |
2 | |||||
DD | |||||||
Polska Czerwona Księga |
EN | ||||||
VU |
2 |
2 | |||||
LC |
2 |
2 | |||||
gatunek zagrożony w Europie Środkowej |
2 |
2 | |||||
gatunek parasolowy |
7 |
7 | |||||
gatunek cenny dla mezoregionu |
10 |
10 | |||||
Dyrektywa Ptasia [z. I] |
6 |
6 | |||||
Dyrektywa Siedliskowa |
[z. IV] |
1 |
4 |
5 | |||
[z. VI |
1 |
1 |
2 | ||||
Konwencja Berneńska |
[z. II] |
1 |
31 |
3 |
35 | ||
[z. III] |
1 |
2 |
11 |
11 |
25 | ||
Konwencja Bońska |
7 |
4 |
11 | ||||
CORINE |
1 |
1 |
4 |
6 | |||
IUCN LR: nt |
1 |
1 |
Bardzo cenna jest lichenoflora. Występują tu gatunki rzadkie, nie znalezione na innych stanowiskach na Pomorzu Gdańskim pomimo poszukiwań; są to Vouauxiomyces santessonii (gatunek nowy dla Polski) i Thelocarpon lichenicola. Cennym gatunkiem związanym z torfowiskami wysokimi i dobrze zachowanymi bagiennymi borami sosnowymi jest Cladonia stygła.
5