Procesor wykonuje na przemian wiele różnych zadań.
Przełączanie następuje tak często, że użytkownicy mogą współdziałać z każdym programem podczas jego wykonywania. Każdy z użytkowników odnosi wrażenie, że dysponuje własnym komputerem, choć w rzeczywistości jeden komputer jest dzielony pomiędzy wielu użytkowników.
Systemy operacyjne z podziałem czasu, oprócz planowania zadań, muszą mieć mechanizmy zarządzania pamięcią, dostępu do systemu plików, a także mechanizmy synchronizowania zadań i komunikacji między nimi.
■ Wiele procesorów współpracuje ze sobą, dzieląc szynę komputera, zegar, pamięć i urządzenia zewnętrzne.
■ Jeden zasilacz i obudowa - oszczędność w konstrukcji
■ W przypadku awarii jednego procesora system działa dalej - niezawodność
■ Stosowane jest wieloprzetwarzanie symetryczne lub asymetryczne
■ Procesory nie współdzielą szyny komputera, zegara, ani pamięci, ale komunikują się ze sobą za pomocą linii komunikacyjnych (np. sieci)
■ Procesory mogą się znacznie różnić od siebie
Po co?
• Podział zasobów (przy jednym węźle drukarka, przy drugim duży dysk)
• Przyspieszenie obliczeń (jeżeli można, obliczenia rozbija się na działania współbieżne)
• Niezawodność (w przypadku awarii jednego stanowiska pozostałe mogą kontynuować pracę)
• Komunikacja międzyludzka (poczta, chat, WWW)
Stosowane tam, gdzie istnieją surowe wymagania na czas wykonania operacji lub przepływu danych Są to np. systemy nadzorowania eksperymentu, badań medycznych, sterowanie procesami w przemyśle Itd..
Są to też sterowniki wtrysku w samochodzie, programator pralki, sterowniki w rakietach czy innej broni... Rygorystyczne systemy czasu rzeczywistego -minimalizacja czasu operacji, konkurencyjne programy i podział czasu- wykluczone!
Łagodne systemy - możliwe do aplikacji w standardowych warunkach (zadania czasu rzeczywistego dostają pierwszeństwo przed innymi aż do zakończenia)