Zastosowanie odpowiedniej gęstości pionowego podziału sekwencji stratygraficznych (zones) na warstwy (layers) umożliwia dobre dopasowanie danych litologicznych z krzywych geofizycznych do wykonanego modelu.
Dokładność dopasowania litologii w krzywych i modelu jest w tym przypadku uzależniona od gęstości pionowego podziału sekwencji stratygraficznych (zones) na warstwy (layers). Do utworzenia modelu otworowego danych dyskretnych wykorzystano technikę uśrednia modalnego (Most of), która przypisuje komórce wartość najczęściej występującą (np. litologia) w próbkach znajdujących się w jej obrębie [Papiernik, 2008].
W modelowaniach 3D jednym z najważniejszych parametrów petrofizycznych za pomocą którego przedstawiana jest zmienność własności zbiornikowych ośrodka skalnego jest parametr przepuszczalności (zarówno dla mikro jak i makro szczelin oraz przepuszczalność całkowita).
Ze względu na ciągłą zmienność danych dotyczących przepuszczalności do konstrukcji modeli przestrzennych oraz wykazania jego zmienności, wykorzystane zostały inne algorytmy niż w przypadku modelu facjalnego. W przypadku tworzenia tego typu modeli dosyć często wykorzystywane są techniki deterministyczne. Jednym z często wykorzystywanych, ale i najprostszych jest algorytm tzw. najbliższego sąsiada (ClosestNeighbour). Wykorzystywane są również algorytmy nieco bardziej skomplikowane, należące do algorytmów tzw. grupy „odwrotnej” odległości (MovingAverage, WeightedAverage). Jako technika wspomagająca inne algorytmy często używana jest grupa algorytmów funkcyjnych. Głównie są to trendy wielomianowe. Do najbardziej złożonych algorytmów deterministycznych wykorzystywanych do opracowywania modeli petrofizycznych używany jest kriging uniwersalny, który może być stosowany z (lub bez) uwzględnienia trendu zewnętrznego. Algorytm ten wspomagany jest przez użycie wariogramów analizowanych parametrów, lub też procedurą co-krigingu, transformacją danych oraz krzywymi prawdopodobieństwa zmian modelowanego parametru.
Do modelowania zmienności parametrów petrofizycznych, wykorzystywane są oprócz metod deterministycznych również algorytmy stochastyczne, które oparte są na podejściu iteratywnym, sekwencyjnym lub bezpośrednim Tego typu algorytmy, niezależenie od zastosowanego podejścia umożliwiają tzw. modelowanie warunkowane (Conditionalmodeling), dzięki czemu trakcie każdej symulacji statystycznej modele 3D i otworowy, w miejscu przecięcia zawsze będą zgodne. Do najczęściej stosowanych algorytmów stochastycznych współcześnie należy algorytm sekwencyjny SGS (Seąuential Gaussian Simulation) [Wójcicki et al., ]
5. Jakościowo-ilościowa analiza własności filtracyjnych utworów dolomitu głównego
Przepuszczalność. Analiza statystyczna parametru przepuszczalności wykonana została na 1071 próbach pochodzących z 12 analizowanych otworów wiertnicznych. Na podstawie wykresu normalności (Rys. 2A) przygotowanego dla parametru przepuszczalności stwierdzono, że parametr ten nie charakteryzuje się rozkładem normalnym, z tego względu zastosowane zostało przekształcenie logarytmiczne. Stwierdza się występowanie dwóch populacji przepuszczalności (Rys. 2B). Z tego względu histogramy, przygotowane dla przepuszczalności, przedstawiają jej wartość po przekształceniu logarytmicznym.
Rys.2. Wykres normalności rozkładu danych A) przepuszczalności, B) po przekształceniu logarytmicznym na półwyspie Grotowa.
10