1933502133

bohaterce pośrednio, gdy zmienia swój dyskurs autorski w mowę pozornie zależną, czyli naznaczam go cechami mowy i myślenia postaci."

Dzięki strategii przyjętej przez autorkę biografii, czytelnik zyskuje dużo. Niewątpliwie pozna twórczość Zofii Nałkowskiej w szerokim kontekście społecznym, socjologicznym i kulturowym - od utworów najwcześniejszych, właściwie prób literackich - do tych najgłośniejszych powstałych w okresie pisarskiej dojrzałości. Dzięki wprowadzonemu kontekstowi biograficznemu zyska możliwość wejścia w środowisko elit naukowych, artystycznych i politycznych Młodej Polski, XX-lecia międzywojennego, poznania ludzi, z którymi się spotykała Nałkowska podczas pisarskiej działalności i zwykłego życia.

Nie jest to biografia pomnikowa. Hanna Kirchner ukazała Zofię Nałkowską jako postać pełną sprzeczności. Jako pisarkę wyprzedzającą swoją epokę, kobietę walczącą przez całe życie o własną niezależność, imponującą inteligencją, ale i wiążącą się z mężczyznami, którzy jej nie dorównywali. Pisarkę traktującą literaturę jako misję, wrażliwą na krzywdę ludzką, ale i jako apodyktyczną kobietę kochającą luksus.

To książka wymagająca od czytelnika skupienia, ale nagrodą dla niego będzie frajda odnalezienia bogatej wiedzy o ludziach i czasach, której nie znajdzie w innych biografiach.

6