120
AGNIESZKA DMOWSKA
stwa Przyjaciół Ligi Narodów. Podróżował po Afryce, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie; miał na koncie szereg publikacji związanych z tymi wyjazdami27.
Sprawozdawcą parlamentarnym w KSP był także Władysław Dunin-Wąsowicz. Urodził się w 1877 r. w Bołszowcach w powiecie Rohatyn. Był absolwentem wydziału filozofii Uniwersytetu Jana Kazimierza. Był członkiem Związku Strzeleckiego w latach 1914-1930, służył w Legionach Polskich, otrzymał stopień majora. Od 1900 r. współpracował z szeregiem pism codziennych i periodycznych Lwowa, Krakowa i Warszawy. Był skarbnikiem generalnym Związku Dziennikarzy RP, redaktorem tygodnika „Naród i Wojsko”28.
Do KSP należał również Stefan Grostem. Urodził się w 1887 r. Ukończył gimnazjum w Narwie, a następnie wydział historii filozofii na uniwersytecie w Petersburgu. Był członkiem partii „Proletariat” w latach 1904-1906, członkiem Związku Młodzieży Postępowej w Petersburgu, członkiem Polskiego Zrzeszenia Niepodległościowego i Polskiego Komitetu Demokratycznego w Rosji. Rozpoczął pracę dziennikarza, relacjonując obrady rosyjskiej Dumy Państwowej dla „Nowej Gazety”. Był sekretarzem redakcji „Dziennika Petersburskiego”, i „Kuriera Polskiego”, redaktorem naczelnym „Epoki”, redaktorem działu ogólnego Polskiej Agencji Telegraficznej"9. Popełnił samobójstwo we wrześniu 1939 r.
Sprawozdawcą parlamentarnym „Rzeczpospolitej”, a później „Warszawianki” był redaktor Marian Grzegorczyk, jeden z najzdolniejszych dziennikarzy owego okresu, urodzony w 1887 r. w Winnikach w Małopolsce Wschodniej. Służył w Legionach Polskich i w bitwie pod Mołotkowem dostał się do niewoli rosyjskiej. Brał udział w obronie Lwowa. Był wiceprzewodniczącym SDW oraz autorem licznych artykułów publicystycznych o tematyce społeczno-gospodarczej oraz recenzji muzycznych i teatralnych. Współpracował z takimi gazetami jak „Rzeczpospolita”, „Warszawianka”, „ABC”, „Wieczór Warszawski”, „Kurier Warszawski”, „Antena”, „Goniec Warszawski”30.
Do Klubu Sprawozdawców Parlamentarnych należał także Stefan Michalski, urodzony w Starych Mostach na Ukrainie w 1894 r. Ukończył on w 1926 r. Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. Szczytowym punktem jego kariery dziennikarskiej stał się KSP, gdzie działał od 1928 r., będąc później sekretarzem Klubu. Przez kilkanaście lat zaopatrywał w sprawozdania sejmowe jednocześnie pięć dzienników stołecznych i dwa prowincjonalne. Po 1945 r. pracował w jako redaktor techniczny w „Gazecie Ludowej”, „Woli Ludu”, „Trybunie Mazowieckiej”, a następnie w Biurze Wydawniczo-Propagandowym „Ruchu”. Jest autorem najbardziej szczegółowych wspomnień spisanych w latach 70. szeroko omawiających dzia-łalność KSP31.
Wspomnieć wypada także o Jerzym Nowakowskim, urodzonym w Łowiczu w 1888 r. Pracę dziennikarską rozpoczął on w 1912 r. w redakcji „Naprzodu” w Krakowie. W latach 1918-1927 był sprawozdawcą parlamentarnym i politycznym kilku dzienników, redaktorem Robotniczej Agencji Prasowej. W tym czasie jako publicysta polityczny i społeczny pisywał do „Robotnika”, „Dziennika Popularnego” i „Dziennika Ludowego”. W latach 1918-1939 był założycielem i członkiem władz KSP, członkiem władz i założycielem SDW i Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej oraz naczelnym redaktorem
S. Loża, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938. Ibidem.
Ibidem.
Ibidem.
S. Michalski, op. cit.