122
AGNIESZKA DMOWSKA
Z biegiem lat skład personalny Klubu zmieniał się zarówno pod względem ilościowym (w przeddzień wybuchu II wojny światowej liczył 50 członków), jak i jakościowym. Wymienione wyżej osoby stanowiły jego zasadniczy trzon.
Organami Stowarzyszenia pod nazwą Klub Sprawozdawców Parlamentarnych były według statutu: Wydział, składający się z prezesa, wiceprezesa, sekretarza, skarbnika i trzech członków, Komisja Rewizyjna, złożona z trzech członków wybranych przez Walne Zgromadzenie, oraz Sądu Koleżeński, w skład którego wchodził przewodniczący i dwóch członków wybranych przez Walne Zgromadzenie, a także Zebranie Informacyjne i Walne Zgromadzenie37. Władze KSP wybierano na kadencję roczną, wybory odbywały się zazwyczaj pod koniec maja. Informacje o składach poszczególnych organów KSP można znaleźć w sprawozdaniach zamieszczanych w miesięczniku branżowym „Prasa”, ukazującym się od 1927 r. aż do wybuchu II wojny światowej. Wynika z nich, że funkcje kierownicze w KSP pełniła przez wiele lat ta sama grupa dziennikarzy. Najwyraźniej cieszyli się oni dużym zaufaniem kolegów i ci powierzali im regularnie zadanie kierowania i reprezentowania klubu. Krótkie sprawozdanie z wyborów w 1927r. brzmi: „Dnia 29 maja odbyło się doroczne Walne Zgromadzenie Klubu Sprawozdawców Parlamentarnych pod przewodnictwem p. Zofii Osberge-rowej. Po dyskusji nad sprawozdaniem Zarządu uchwalono absolutorium dla ustępujących władz organizacji i dokonano wyboru nowego Zarządu, który ukonstytuował się jak następuje: prezes - Z. Osbergerowa, wiceprezes - J. Wiewiórski, sekretarz - S. Michalski, skarbnik - W. Sikorski, gospodarz Klubu - R. Kiersnowski, członkowie Zarządu - J. Gutkowska i B. Singer. Do Komisji Rewizyjnej powołano p. J. Nowakowskiego, Romana Falla i Stefana Śliwińskiego, do Sądu Koleżeńskiego p. W. Bazylewskiego, S. Grostema i M. Grzegorczyka”38.
Nieco inny skład zyskały władze Klubu w 1931 r., co również odnotowała „Prasa”39. Zmiana w Zarządzie nastąpiła w 1932 r. wskutek przejścia prezesa, redaktora M. Ścieżyń-skiego, na stanowisko prezesa SDW. Skutkiem tego było zwołanie nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia dla dokonania wyborów uzupełniających. Prezesem wybrano red. H. Wierzyńskiego, zastępcą - S. Benedykta, a jako nowych członków Zarządu powołano Feliksa Przysieckiego i W. Sikorskiego.
W 1935 r. prezesem Klubu wybrano ponownie Z. Osbergerową, wiceprezesem J. Wie-wiórskiego, zaś na członków Zarządu powołano S. Michalskiego, W. Sikorskiego, J. Rogo-wicza, J. Gutkowską i B. Singera40.
Skład władz klubowych uległ niewielkim zmianom po wyborach w 1938 r.41.
Prezes, wiceprezes i sekretarz Zarządu Klubu stanowili jego prezydium, a więc organ najbardziej eksponowany na zewnątrz klubu. Członkowie prezydium brali udział we wszystkich oficjalnych wystąpieniach Klubu, zarówno na terenie izb ustawodawczych, na większych konferencjach, jak też na reprezentacyjnych przyjęciach na Zamku Królewskim, w Prezydium Rady Ministrów i przy innych okazjach. W zakres obowiązków członków prezydium wchodziło utrzymywanie stałej łączności z Marszałkami obu izb, z dyrektorami biur Sejmu i Senatu oraz z Biurem Prasowym PRM.
Zbiór norm ... „Prasa” 1927. nr 5. Ibidem 1931, nr 1.
10 Ibidem 1935, nr 6. Ibidem 1938, nr 6/8.