2121402681

i*4/62

MO

publicystyczną lub historyczną - K. Kąkol za książkę Adolfa Eiohmanna droga do Bejt Haam; za cykl korespondencji zagranicznych o tematyce politycznej - 1. Krasickiemu za korespondencje z Rzymu; za cykl artykułów o problematyce międzynarodowej -B. Wójcicki za artykuły na łamach "Trybuny ludu"; za cykl reporta

żyVl. Wolanowski za reportaże z Hongkongu w tygodniku "Świat".

¹ 206

Dyskusja o poezji dwudziestolecia międzywoj ennego. Pod koniec grudnia 1962 ukazała się antologia Poezja polska 1914 - 1939 w opracowaniu Ryszarda Matuszewskiego i Seweryna Pollaka. Wydanie antologii było ważnym wydarzeniem kulturalnym, przede wszystkim ze względu na fakt, że po raz pierwszy dokonano tak pełnego zinwentaryzowania dorobku po-etyokiego okresu międzywojennego. Antologia stała się pretekstem do dyskusji - z poozątku na temat samej książki, jej układu i doboru wierszy, później - na temat poezji międzywojennego dwudziestolecia w ogóle. Centralnym zagadnieniem dyskusji, w której zabierali głos przede wszystkim sami "zainteresowani" poeci

(występujący w książce) oraz niektórzy krytycy - była ocena

*

"epoki poetyckiej" jaką jest dwudziestolecie, oraz tych wartości poetyckich dwudziestolecia, które okazują się nadal żywe. W ocenie tej zarysowały się pewne nowe stanowiska, zarówno w stosunku

^ •

do ocen z lat 1949 - 1956, nad którymi ciążył schemat "polityczny" (dwudziestolecie jako epoka bankructwa prądów burżuazyjnyoh, z wyjątkiem nurtu rewolucyjnego), jak i ocen późniejszych ('dość

m

powszechne przekonanie, że dwudziestolecie to epoka niezwykle

interesująca i wciąż niedooeniana). Wyrazem - nowych, bardzo

*

krytycznych poglądów była przede wszystkim wypowiedź Jerzego Kwiatkowskiego, który występując w imię aspiracji filo z o-ficznyoh poezji zarzucił poetom dwudziestolecia - "obni-