2251774277

174 KRONIKA

jeden urzędnik pomocniczy oraz jeden służący gimnazjalny, otrzymujący za tę czynność dodatkowe wynagrodzenie. Dotacja nie jest stałą, lecz tylko doraźną, udzielaną przez Departament Szkolnictwa Średniego Min. W. R. i O. P. w przeciętnej rocznej wysokości 6—8 tys. Dyrekcje gimnazjów krakowskich złożyły jednorazowo w r. 1926 kwotę ogólnie 819 zł na pokrycie wydatków rzeczowych. Obecnie czyni się starania o uzyskanie stałej dotacji. Cała dotacja przeznaczona jest na zakupno książek, wyjątkowo Ministerstwo pozwoliło na opłacenie z niej pomocniczego urzędnika. W celu przysporzenia Bibljotece funduszów kierownik jej stworzył osobny dział beletrystyczny, z którego osoby uprawnione wypożyczają książki za opłatą 1 zł. miesięcznie. Z tak uzyskanych pieniędzy pokrywa się wydatki rzeczowe oraz oprawę książek całej Bibljoteki. Dublety wymieniono częściowo z in-nemi bibljotekami. Bibljoteka i czytelnia jest otwarta codziennie w godzinach 9¹/*—1 i 4—7*/₂. Frekwencja wynosi dziennie około 30 osób w czytelni oraz około 30 wypożyczeń miejscowych i zamiejscowych.

/. G.

WYSTAWA PAMIĄTEK PO SŁOWACKIM. Wystawa odbyła się w Krakowie w jednej z sal Muzeum Narodowego, którą Komitet zawdzięczał uprzejmej gotowości Dyr. Kopery. Brak czasu nie dozwolił na zorganizowanie wystawy na większą skalę; niewielka rozmiarami, miała charakter szlachetnej prostoty. Ściany zajęły sztychy, przedstawiające portrety Słowackiego z różnych czasów, portrety jego rodziny i ilustracje do dzieł Słowackiego, oraz cykl pięknych akwafort z teki Krzemieniec, wykonanej specjalnie na uroczystość pogrzebu Słowackiego przez utalentowanego malarza p. Pieniążka. Duży portret Salomei Becu, pędzla Józefa Pitschmana, minjatura Euzebjusza Słowackiego i odlew biustu Juljusza według nastrojowej rzeźby Wacława Szymanowskiego, stanowiły prawdziwą ozdobę sali. Środek jej zajmowała przez kilka dni, uroczyście ustawiona tam przez delegację z Krzemieńca, czarna, szlachetna w kształcie, urna, zawierająca proch z grobu matki poety. Witryny wzdłuż ścian zajęły autografy i druki. Wśród autografów znajdował się własnoręczny rysunek Słowackiego z lat dziecinnych z napisem «Psycha i Kupidyn idą do sz!ubu», sztambuch babki poety z jego autografem, rękopis Balladyny (własność pierwotnie Józefa Reitzenheima, potem Śtanisława Tarnowskiego), kilka listów poety z lat 1841 —1848, fragmenty innych autografów Słowackiego, m. i. fragment Króla-Ducha, list Adama Mickiewicza z opisem uczty u Januszkiewicza, wreszcie kilka autografów osób, związanych bliżej lub dalej ze Słowackim. Resztę gablot zajęły druki. Z obawy przytłoczenia niewielkiej stosunkowo liczby innych eksponatów drukami nie można było wystawić całego przygotowanego materjału, który obejmował: a) pierwsze wydania dzieł, drukowanych za życia poety, b) pierwsze wydania dzieł, drukowanych osobno po śmierci poety, c) przegląd wydań zbiorowych dzieł Śłowackiego, d) najważ-