2251774296

190 KRONIKA

Rady Bibljotecznej, przyczem zdaniem referenta w naszych warunkach najlepszym wzorem byłaby konstrukcja francuska przy przyjęciu zakresu kompetencji przewodniczącego Beiratu niemieckiego.

2.    Utworzenia Generalnej Dyrekcji Bibljotek nie posunie się naprzód żadną uchwałą, lecz muszą o tern pamiętać władze państwowe. Nadarza się w tym kierunku dogodna sposobność, ponieważ obecnie opracowuje się statut organizacyjny Ministerstwa W. R. i O. P.

3.    Sprawa kursów bibljotekarskich — zdaniem Nacz. Dembego — natrafiała dotychczas na niepodatny grunt, lecz obecnie, wobec zmian na stanowiskach dyrektorów bibljotek naukowych, są widoki jej realizacji, przyczem bardzo byłoby pożądanem, by odbywały się co roku w innem miejscu.

4.    Autonomja bibljotek uniwersyteckich znalazła zarówno swoich rzeczników jak i przeciwników; ci ostatni wskazywali, że żaden Senat nie zgodzi się na wyodrębnienie bibljoteki z pod jego wpływu i oddanie jej pod wpływy sobie nieznane.

5.    Ustalenie bibljotekotechnicznych i administracyjnych zasad w organizacji bibljotek państwowych, to sprawa drugorzędna i samo Ministerstwo mogłoby je załatwić we własnej kompetencji lub też Rada Związku, ewentualnie nawet jednostki mogłyby opracować te zasady i przedłożyć w formie wniosków Radzie do uchwalenia.

Wobec tego, że referat Dyr. Rygla porusza zagadnienia doniosłej wagi, a dyskusja wykazała, że sprawy te nie zostały jeszcze tak • przemyślane i skonkretyzowane, aby można przystąpić do ich realizacji, Rada Związku odniosła się w maju b. r. do zarządów poszczególnych Kół Związku, aby na specjalnych konferencjach omówiły pierwsze dwa punkty referatu Dyr. Rygla i nadesłały protokoły z tych posiedzeń Radzie Związku. Z dotychczasowej dyskusji (w Kołach krakowskiem i lwowskiem) można wnioskować, że w sferach bibljotekarskich przeważa zapatrywanie, że tworzenie Generalnej Dyrekcji Bibljotek nie jest rzeczą istotną, że natomiast żądać należy odpowiedniego zreorganizowania Wydziału Bibljotek w Ministerstwie W. R. i O. P., a to przez postawienie Wydziału na równi z innemi wydziałami i wyposażenie go w odpowiednio pogłębione i rozszerzone kompetencje i personel, co dałoby mu możność sprawnej i owocnej pracy. Ustrój Wydziału należałoby ująć w taką konstrukcję, aby był zdolny objąć także władzę organizowania i prowadzenia spraw dotyczących bibljotek nawet niepaństwowych, jak bibljoteki komunalne, fundacyjne, urzędowe, kościelne i oświatowe. Oba Koła wyraziły też wątpliwości przeciw uniezależnieniu bibljotek uniwersyteckich od ustroju ogól-nouniwersyteckiego, natomiast uważają za konieczne utworzenie Państwowej Rady Bibljotecznej, jako ciała opinjodawczego, które wzmocni powagę i prestige Wydziału.

Koło lwowskie wypowiedziało się również w sprawie kursów bibljotekarskich, poruszonej w punkcie 3-cim dyskusji, a mianowicie przeciw urządzaniu kursów co roku w innem środowisku, uważając