Z RUCHU BIBLJOTEKARSKIEOO 191
że kształcenie przyszłych kadr pracowników bibljotecznych powinno odbywać się w obrębie nauki uniwersyteckiej za pośrednictwem stosownych katedr.
Dalszym etapem na drodze do przeprowadzenia właściwej i pożądanej reorganizacji naczelnych władz bibljotecznych będzie też niewątpliwie zamieszczony w niniejszym zeszycie Przeglądu Bibljotecznego artykuł Dyr. Rygla.
II. Obrady bibljotekarzy, które odbyły się z inicjatywy p. Naczelnika Dembego dnia 25 kwietnia 1927 w Warszawie również pchnęły naprzód kilka spraw nader ważnych dla naszego bibljotekar-stwa. I tak przeprowadzono szczegółową dyskusję nad opracowanym przez Dra M. Łodyńskiego projektem Rozporządzenia o egzemplarzu bjbljotecznym, który drukarze względnie nakładcy winni są obowiązkowo i bezpłatnie dostarczać uprawnionym do tego bibljotekom. Obecnie kwestja ta została już sfinalizowana, a odnośne paragrafy ustawy prasowej oraz całe rozporządzenie w sprawie egzemplarza obowiązkowego ogłaszamy w niniejszym zeszycie Przeglądu Bibljotecznego. W związku z dyskusją nad powyższem rozporządzeniem poruszono też kwestję racjonalnej rejestracji naszej wytwórczości drukowej.
Następnie Dr Józef Grycz zreferował opracowane przez siebie Zasadnicze wytyczne polskich przepisów katalogowania. Referent, opierając się na poprzednich swoich pracach: O polskie przepisy katalogowania (Exlibris V, 1924), oraz Porównanie polskich przepisów katalogowania (Kraków 1926), dalej A. Łysakowskiego Praca katalogowa w bibljotekach polskich i Podstawy psychologiczne instrukcji katalogowej oraz W. Borowego Prolegomena do wszelkiej przyszłej instrukcji katalogowej (Warszawa 1926) i biorąc zarazem pod uwagę istniejące polskie instrukcje katalogowe, stawia na początku następujące postulaty ogólne dla przyszłej instrukcji: przejrzystość układu, wyraźne definicje, poprawność językowa, trafność doboru terminów, jasność stylizacji, dogodność sformułowania, dobre przykłady, słuszność zasad, obok nich zaś również uwzględnienie psychiki czytelnika oraz łatwość znalezienia poszczególnych przepisów przez katalogującego. Następnie podaje projekt schematu, według którego winnyby w nowej instrukcji być rozmieszczone poszczególne przepisy, w zasadzie odpowiadający schematowi proponowanemu w Porównaniu polskich przepisów katalogowania. W trzeciej części referatu wysuwa referent szereg kwestyj, których ustalenia domaga się przed rozpoczęciem redakcji właściwych przepisów katalogowych. W końcu przedstawia projekt drogi, jaką powinno się zdążać do wprowadzenia nowej ogólnopolskiej instrukcji. Etapami na tej drodze miałyby być: 1) mianowanie komisji katalogowej, złożonej z reprezentantów Ministerstwa W. R. i O. P. oraz bibljotek naukowych, która rozpatrzy i zaopinjuje przedstawione przez referenta zasadnicze wytyczne, 2) rozstrzygnięcie i ustalenie przez reprezentanta Ministerstwa wytycznych mających być miarodajnemi przy redagowaniu instrukcji, 3) mianowanie redaktora instrukcji, 4) rozpatrzenie i zaopinjowanie