4. narracja jest prowadzona dwutorowo: do każdego obrazu dołączony jest tekst słowny, w którym mogą się także pojawić wypowiedzi postaci (w tym wypadku całkowicie upodrzędnione wobec narracji słownej)27.
Najczęstsze jest użycie trzecie, które ma różne stopnie rozpiętości. Narracja ta może być zredukowana do operatorów miejsca, może się pojawiać okazjonalnie i zawierać bardziej rozbudowane wypowiedzi oraz może stale lub w dłuższych okresach towarzyszyć narracji obrazkowej. Oprócz wymiarów obecności komentarza, można zaobserwować również jego stosunek wobec obrazu - może być redundancyjny, komplementarny lub opozycyjny. Pierwszy typ stanowi powielanie treści jednego tworzywa przez drugie, komplementarność stanowi wzajemne dopełnianie tekstu i obrazu, opozycyjność zaś ujawnia się przy dysonansie przekazu werbalnego i obrazowego28. Obecność narracji w utworze może być więc wielostopniowa -począwszy od całkowitego jej braku, poprzez dopełnienie obrazu, aż nawet po jego zaprzeczenie.
Bardzo podobnie jest z dialogami. To słowa, które są myślami, bądź wypowiedziami postaci komiksowych. Mogą być obecne w danym tekście kultury, nie jest to jednak z obligatoryjne, ponieważ istnieją np. komiksy nieme (np. Mr O i Mr I L.Trondheima29). Stanowią jednak element uważany za charakterystyczny dla komiksu (np. francuska nazwa garunku fiimetti oznacza właśnie dymek). Wypowiedzi postaci to nie jedyna droga dotarcia do odbiorcy iluzji dźwięku. W komiksach znajdują się również onomatopeje (np. bum!), które używając kodu językowego, sprawiają, że dzieło zaczyna pulsować brzmieniem. Słowo obecne jest również na przedmiotach ukazanych w poszczególnych ujęciach stając się nośnikiem znaczeń. Może być to słowo obecne np. na narysowanej etykiecie słoika, ale także w przedstawionych gazetach, maszynopisach. Ostatnim elementem obecności słowa jest sygnatura autorska, która może przybierać bardzo różne formy. Każdy z tych elementów jest słowem, które znaczy, jednak ich kształt, kolor i sposób ekspresji ewokuje znaczenia naddane przez przekaz niewerbalny.
27vide: W. Birek, Główne problemy..., op. cit., s. 261.
28 Ibidem, s. 265.
29 L. Trondheim, Mr O, NBM 2004; idem, Mr I, NBM 2007.
16