odpoczynku i rekreacji. Dzikowski park stanowił ważny element krajobrazu miasta i znaczący składnik jego ekosystemu.
Walory estctyczno-kulturowe działają jednak nie na wszystkich odwiedzających. Widoczne jest to w dewastacji parku, łamaniu drzew, zaśmiecaniu obiektu. Daje się odczuć brak służb porządkowych. Szkoły na to nie stać, a miasto nie partycypuje w organizacji tych potrzeb. Przywracając świetność parkowi, przywrócimy jego walory szkole, miastu i nam wszystkim tu mieszkającym.
Dołóżmy wysiłku, nic zwlekając, by przy bramie witały nas w przyszłości ogromne wiązy, wejmutki, a alejki wprowadziły nas do przyległego sadu i reaktywowanej szkółki (także drzew i krzewów ozdobnych), a aleja brzozowa do osiedla "Dzików" i funkcjonującego już muzeum w starym spichlerzu.
Tadeusz Gaj
Na podstawie dekretu PKWN Resortu Rolnictwa i Reform Rolnych z 2 grudnia 1944 r. zostało utworzone w Dzikowie Liceum Rolnicze Męskie i Żeńskie. Wojewódzki Urząd Ziemski w Rzeszowie przekazał dla potrzeb szkoły pałac hr. Tarnowskiego, budynek kuchni dworskiej /stary zamek/, oficyny przy bramie wraz ze stajnią, ujeżdżalnię, wozownię, budynek elektrowni dworskiej. Szkoła początkowo umieszczona była w prawej części pałacu, pozostałe pomieszczenia zajęte były przez Powiatową Radę Narodową w Tarnobrzegu oraz bursę szkolną. W starym zamku mieścił się internat, kuchnia i stołówka. W oficynie urządzona była lecznica weterynaryjna i garaże, na górze mieszkania, w ujeżdżalni zmagazynowano słomę i siano.
Organizatorem, a następnie dyrektorem szkoły był Marian Polowicz. Początki były bardzo trudne. Brakowało podstawowego wyposażenia szkoły w sprzęt, pomoce naukowe, podręczniki, nic było programów nauczania, kwalifikowanych nauczycieli. Szkoła mieściła się kątem we własnym budynku. Nauka rozpoczęła się 1 marca 1945 r. Przyjęto 31 uczniów. Nie wszyscy posiadali odpowiednie przygotowanie do nauki w liceum, dlatego zorganizo-
- 18-