2335501932

Andrzej Malinowski - Antropologia poznańska XX wieku 37

dziale Lekarskim Czekanowski, niezrozumienie jej możliwości w medycynie skłoniły go do przeniesienia Katedry na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, co nastąpiło w 1947 roku. Działo się to wbrew opinii Wrzoska, a zwłaszcza Godyc-kiego, którzy pragnęli pozostawienia antropologii na Wydziale Lekarskim. Uzasadniali oni, że przeniesienie nie jest celowe, bowiem była możliwość reaktywowania antropologii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym i tam mógł przejść Czekanowski z Wokrojem. Wydział Matematyczno-Przyrodniczy zyskał Katedrę Antropologii z całym majątkiem i personelem. Zlikwidowano zatem antropologię na Wydziale Lekarskim, co w konsekwencji z czasem zaowocowało zaniechaniem wykładania jej dla medyków.

Gdy w 1950 r. m.in. Sztachelski zwrócił się do Komitetu Antropologii PAN

0    zatrudnienie antropologów na wszystkich ówczesnych Wydziałach Lekarskich w Polsce, uzyskał odmowę środowiska antropologicznego, co wynikało ze strat wojennych w stanie liczbowym antropologów. W Poznaniu na zaproszenie prof. S. Różyckiego antropologię dla medyków wykładał do 1953 r. Godycki. Były to wykłady w ramach anatomii prawidłowej. Dla pedagogów antropologię psychologiczną i pedagogiczną wykładał do dnia aresztowania (15.10.1947) Jaxa-Bykowski. Po wojnie nie restytuowano Oddziału Antropologii w Katedrze Prehistorii, bowiem Stojanowski podjął pracę na Uniwersytecie we Wrocławiu. Laboratorium Antropologii Stosowanej Studium Wychowania Fizycznego UP przekształciło się w 1956 r. w Zakład Antropologii Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego (WSWF), który rozwijał się pod kierunkiem prof. Godyckiego.

Czekanowski opublikował w okresie pracy w Poznaniu swe podstawowe dzieła z zakresu antropologii ogólnej, afrykanistyki i etnogenezy Słowian. W latach 50. stan kadrowy zmniejszono do 3 samodzielnych pracowników i jednego asystenta. Antropologię w dobie „Łysenkizmu” ledwie tolerowano, a do biometrii jeszcze w tym okresie pracownicy naukowi Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi odnosili się niechętnie. Stan taki rzutował na redukcję liczby godzin z anatomii, antropologii

1    biometrii dla biologów.

W 1960 r. Czekanowski przeszedł na emeryturę i od 1.09.1960 r. kierownikiem katedry został prof. Franciszek Wokroj. W latach 1958-1962 Godycki i Wokroj brali udział w badaniach dzieci i młodzieży w Egipcie. Z trzech wypraw na przestrzeni lat 1958-62 zgromadzono materiał ogłoszony w 6 tomach „Anthropologi-cal Measurements of Population in the Arab Republic Egipt” 1961-1971. Po przeniesieniu katedry z Collegium Kopernickiego do Collegium Maius podjęto starania o zorganizowanie Muzeum Człowieka, które z wielu przyczyn organizacyjnych i finansowych praktycznie nigdy nie funkcjonowało. Za czasów kierowania Katedrą przez Wokroja organizowano liczne badania wykopaliskowe: Wolin-Młynówka, Łowyń k. Międzychodu, Góra Chełmska k. Koszlina, Kołobrzeg-Kolegiata i wiele pomniejszych (badania ciągłe licealistów Wielkopolskich 1961-64). Duża część pozyskanych materiałów uległa zniszczeniu, rozproszeniu, co po części można przypisać specyficznej pomysłowości Wokroja odnośnie do metod przechowywania materiałów. Okres ten charakteryzował się również dużą rotacją