2711905547

Uwagi . zasięgu zlodowacenia Wis y    267

Uwagi . zasięgu zlodowacenia Wis y    267

Ryc. 1. Szkic sytuacyjny stanowisk wymienionych w tekście artykułu na tle maksymalnego zasięgu

zlodowacenia Wisły według: Paleogeografija Jevropy..., 1982.

do Polski opiera się na stanowiskach eemskich osadów organicznych przykrytych lub pozbawionych przykrycia gliną morenową. Na obszarze Białorusi granica ta wyznaczona przez Vozniaćuka w 1956 r., oparta między innymi na przedwojennych badaniach polskich B. Halickiego (1951) - w dolinie Niemna oraz M. Prószyńskiego i E. Riihlego (1933) - w rejonie Kotry i Rotniczanki do dziś nie budzi wątpliwości białoruskich badaczy (por. Velićkević i inni, 1996). Na stanowisku Hoża, na prawym brzegu Niemna, pod moreną bałtycką zalegały mułki z drobnym detrytusem organicznym datowanym radiowęglem przez Arslanova (Vozniaćuk, 1972) w wykopie 1 na 22 950±440 BP (LU-89), w wykopie 10 detrytus z cokołu 18-metrowego tarasu datowany był na 22 740±1870 BP (LU-76B) i 23 200± 520 BP (LU-76C), a w wykopie 12 poniżej ujścia rzeki Hożki - na 25 100±240 BP (LU-90A). W rejonie Witebska koło wsi Driczałuki, na lewym brzegu rzeki Uswiacz, przed jej ujściem do zachodniej Dżwiny, detrytus roślinny leżący od 3 do 1,3 m pod gliną morenową ostatniego zlodowacenia datowany został na 23 630±370 BP (LU-97A), 18 370±180 BP (LU-96A) i 17 770± 170 BP (LU-95A). Sześć km od Driczałuk w miejscowości Szapurowo, pod 9-metrową warstwą glin ostatniego zlodowacenia, detrytus roślinny wykazał wiek 22 430±210 BP (LU-91). W okolicy Wologdy na lewym brzegu rzeki Puczka, pod 4,7-metrową warstwą moreny ostatniego zlodowacenia i 1-metrową warstwą iłów, odkryto na głębokości 6,2 m kilkucentymetrową warstewkę torfową. Już w 1939 r.