2711905622

302

Kronika

przejęto wojsko, propozycji pracy w jego strukturach nie przyjął i pracował w instytucjach turystycznych i sportowych PTT PTK, PTTK i PZN. Po latach Mieczysława Klapę uznano za pioniera turystyki dolnośląskiej. Tatry były jednak Jego pasją największą, więc w roku 1951 wykorzysta! okazję, by podjąć pracę w Wysokogórskim Obserwatorium Meteorologicznym PIHM na Kasprowym Wierchu, a w roku następnym przyjął propozycję objęcia kierownictwa Stacji Naukowej PTG na Hali Gąsienicowej. Po przejęciu tej Stacji przez Instytut Geografii PAN w roku 1953 został pracownikiem tego Instytutu i pozostał w nim do przejścia na emeryturę w 1981 r.

Pracę magisterską pt. Pokrywa śnieżna na Hali Gąsienicowej w okresie 1949150 - 1958/59 obroni! na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ w 1961, a pracę doktorską w 1978 r. (w IGiPZ PAN). Od roku 1974 Instytut rozszerzy! swą nazwę i zakres działalności, przyjmując nazwę Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, a Stacja pozostała w jego strukturze organizacyjnej jako stacja „badawcza” (1975-1979), a następnie „obserwacyjna”. Po osiągnięciu wieku emerytalnego dr Klapa otrzymał przedłużenie etatu na następne dwa lata, a od 1984 do 1991 r. kierował Stacją na Hali Gąsienicowej pozostając na części etatu aż do 75 roku życia. Budynek Stacji na Hali Gąsienicowej był i nadal jest użytkowany przez IGiPZ PAN oraz IMGW. Zarówno kierownictwo Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w Warszawie, jak i zespól pracowników zatrudnionych w obydwu placówkach nie mieli wątpliwości, że tylko człowiek o takim charakterze jak Mieczysław Klapa jest w stanie skutecznie i mądrze kierować Stacją. Jego autentyczny autorytet i pełen życzliwości stosunek do ludzi sprawiał, że współżycie w trudnych, surowych warunkach wysokogórskich zawsze było poprawne i bezkonfliktowe. Nawet po ostatecznym rozwiązaniu Jego stosunku służbowego z Instytutem, dr Klapa byl częstym gościem na Hali Gąsienicowej również w porze zimowej. Mówił, że w zimie jest łatwiej dostać się na wysokość 1520 m npm., gdyż zjazd na nartach z Kasprowego Wierchu jest łatwiejszy i szybszy niż zejście w warunkach bezśnieżnych.

Dr Mieczysław Klapa przedkładał życic w górach nad wygody życia miejskiego. Dlatego nie skorzystał z propozycji Stanisława Leszczyckiego, który proponował Mu współpracę naukową w latach powojennych, ale na gruncie Instytutu Geografii w Krakowie. Do roku 1955 prowadził badania klimatologiczne i niwalne pod kierunkiem prof. Władysława Milaty. Natomiast prof. Mieczysław Klimaszewski, wiedząc o Jego umiłowaniu przyrody tatrzańskiej i znając Jego walory intelektualne, zainspirował Go do pojęcia badań naukowych nie tylko w zakresie meteorologii i klimatologii, ale także geomorfologii. Pokłosiem tej działalności jest ponad 20 prac dotyczących lawin i pokrywy śnieżnej w Tatrach (zob. wykaz publikacji). Niektóre prace opublikował wspólnie z Zoną, dr Marią Klapową, która towarzyszyła Mu w życiu i pracy w pięknej, ale i trudnej przyrodzie wysokogórskiej. Syntetyczne i dotychczas jedyne opracowanie pt. Klimat Hali Gąsienicowej 1949-1958, opublikowane w Dokumentacji Geograficznej w roku 1961, powstało we współpracy z Teresą Kozlowską-Szczęsną.

Rezultatem prac badawczych z profesorem Alfredem Jahnem byl znakomity artykuł, często cytowany w literaturze anglojęzycznej, na temat poligonów ablacyjnych na powierzchni śniegu (968). We współpracy z zespołem geomorfologów z Zakładu