W modelu niemieckim (wg Federalnego Urzędu Pracy w Norymberdze) w strukturze charakterystyki zawodu znajdują się następujące zbiory informacji:
- założenia zawodowe (gałęzie gospodarki, branże],
- wykształcenie wstępne (zawody udostępniające, alternatywy dostępu, kwalifikacje umożliwiające dostęp, wiodące wiadomości, umiejętności. doświadczenia, uprawnienia, pozostałe informacje],
- stanowisko w zakładzie i status,
- środki pracy, obiekty (wyroby),
- zadania i czynności zawodowe,
- kooperacja i kontakty w zawodzie,
- sytuacja pracy oraz wpływ otoczenia.
- cechy psychiczne i fizyczne (wymogi, umiejętności, obciążenia itp).
- specyficzne warunki zawodu (regulacje prawne, umowy zbiorowe, dochody itp.),
- dalsze kształcenie zawodowe zorientowane w kierunku awansu - alternatywy zatrudnienia1 2.
Model włoski charakterystyki zawodu ujmuje następujące grupy informacji:
- definicja rodzaju zatrudnienia,
- sytuacja - typ pracy,
- wymagania związane z dostaniem się na listę pracowników,
- perspektywa kariery.
- zawody pokrewne i współzależne.
- wynagrodzenie,
- sytuacja zatrudnienia i przewidywania jego przeciętnej (średniej) granicy,
- źródła informacji o zawodzie3.
Według modelu rosyjskiego charakterystyka zawodowa zawiera informacje. określające cele kształcenia i jest podstawą do projektowania treści kształcenia. Struktura i parametr)7 charakterystyki zapewniają ekwiwalentność wymogów stawianych jakości i poziomowi kształcenia zawodowego dla całego terytorium Rosji. Charakterystyka zawodowa odzwierciedla :
- przeznaczenie i sferÄ™ zastosowania zawodu.
- podstawowe typy działalności w ramach zawodu(specjałności),
- wymogi stawiane osobie i jej ogólnemu wykształceniu,
- wymagania psychofizyczne73.
Zależnie od odbiorców charakterystyki zawodowe są różnie konstruowane i są eksponowane różne elementy ich treści. Charakterystyki zawodowe opracowane w Polsce uwzględniają przede wszystkim potrzeby orientacji zawodowej i poradnictwa zawodowego, a nie stanowią wystarczającej podstawy dla doboru treści kształcenia i wychowania zawodowego oraz programowania procesu dydaktyczno-wychowawczego. Nie uwzględniają one wszystkich aspektów tego procesu, a przede wszystkim struktury wiadomości, struktury czynności i uwarunkowań osobowościowych4.
W dalszych rozważaniach uwzględniane będą te cechy i aspekty charakterystyk zawodowych, które związane są z ich przydatnością dla orientacji i poradnictwa zawodowego. Charakterystyka taka jest zbiorem wszystkich informacji o zawodzie, ważnych dla wybierającego zawód i jegc doradcy. Uwzględnia wszystkie odmiany zawodu, wszystkie należące do niego specjalności i stanowiska pracy. Takie ujęcie charakterystyki zawodowej sprawia, że powinna ona spełnić następujące wymagania:
- musi przedstawiać zawód od strony jego wykonawcy: obowiązków pełnionych przez niego, stawianych mu wymagań, organizacyjnych i psychospołecznych warunków wykonywania zawodu itp.,
- musi obejmować swoim zakresem cały zawód, wszystkie jego odmiany. specjalności i stanowiska do niego należące, uwzględniać nawet sporadycznie występujące cechy,
- musi dostarczać materiału umożliwiającego porównanie ze sobą zawodów, musi być stale uaktualniana.
Na potrzeby orientacji i poradnictwa zawodowego przyjęto w Instytucie Pracy i Polityki Społecznej następujący układ charakterystyki kwalifikacyjnej:
1. Opis zawodu:
a) określenie typu pracy w zawodzie;
b) miejsce zawodu w strukturze gospodarczej kraju:
- dziedziny gospodarki zatrudniające specjalistów w danym zawodzie,
- cel wykonywanych w zawodzie prac,
- ewolucja zawodu;
c) zadania wykonywane w zawodzie:
- opis wszystkich zadań występujących w zawodzie.
- przedmiot pracy,
- środki pracy: narzędzia, maszyny, urządzenia pomocnicze i inne,
65
â– ' Beru: Aktuellt Ausgabe 1990-91. Bundesanstait fur Arbeit.
72 Repertorio Dell Professioni. JSFOL. Roma 1987.
M. N. Kozakiewicz, Standardy katałccnia zawodowego za granico, Moskwa
1993.
W. R a c h a 1 s k a Charakterystyki zawodowe ■niektóre problemy metodologiczne. Szkoła - Zawód - Praca, 1980. s. 118.120.