2906542737

113] PARAMETRY KINETYCZNE REAKCJI 131

w którym zakładamy, że wytworzony w czasie reakcji produkt (P) jest inhibitorem kompetycyjnym enzymu. Równanie szybkości reakcji ma w tym przypadku postać następującą:

(11.10)

d[P]    V([A]₀-[P])

'dt K_m(l+[P]/K_p) + [A]₀-[P]’

gdzie K_p jest stałą dysocjacji kompleksu enzym-inhibitor. Po scałko-waniu otrzymujemy równanie:

(II. 11) Vt = (1 - K_m/Kp)([A]₀ - [A]) + K_m( I - [A]₀/K_p) In ([A]₀/[A]),

które przekształcić można w równanie następujące:

(U. 12)

t

ln([A]₀/[A])    V⁽¹

Z postaci tego równania widać, że wykres zależności t/ln([A]₀/[A]) od ([A]„ — [A])/ln([A]₀/[A]) dla różnych wartości [A]„ (przy relacji K_p<K_m)

generuje rodzinę linii prostych o nachyleniu y-(l — K_m/K_p), przecinających

K

oś rzędnych w punkcie o wartości równej (1-k [A]₀/K_p). Dla każdej linii

prostej należącej do tej rodziny znaleźć można punkt odpowiadający warunkowi t = 0, którego współrzędne otrzymamy wyznaczając granice

Ryc. 8. Sposób wyznaczania parametrów kinetycznych w przypadku kompetycyjnego

hamowania reakcji enzymatycznej przez nagromadzający się produkt.

Punkty na wykresie (•) reprezentują dane uzyskane z sześciu różnych, odpowiadających różnym wartościom (A]_#l krzywych przebiegu reakcji. Dla każdej wartości początkowego stężenia substratu [A]₀, otrzymano wartości ekstrapolowane do zerowego czasu reakcji (□) w przecięciu prostych przeprowadzonych przez punkty doświadczalne (•) z odpowiednią prostą x - !A]_#. Punkty doświadczalne wybrano z przedziału odpowiadającego od 20 do 80*/i zaawansowania reakcji (19).

2*