2906542778

2906542778



[3] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 143

Droga degradacji aminokwasów rozgałęzionych została wprawdzie poznana, mało jednak jeszcze wiadomo na temat enzymów katalizujących oksydacyjną dekarboksylację rozgałęzionych 2-ketokwasów i regulacji dalszego ich katabolizmu. Szczegółowe poznanie powiązań przemian aminokwasów rozgałęzionych z innymi szlakami metabolicznymi może wyjaśnić przyczyny niektórych chorób metabolicznych. Na przykład występująca u ludzi ketoaminoaciduria przejawia się podwyższonym poziomem wszystkich trzech aminokwasów o rozgałęzionym łańcuchu i ich pochodnych 2-ketokwasów we krwi i w moczu (15—19). Zaobserwowano również in vivo współzależność metaboliczną pomiędzy aminokwasami rozgałęzionymi; na przykład wzrost ilości leucyny w diecie szczurów powodował wzrost zapotrzebowania tych zwierząt na izoleucynę i walinę (20).

Zaburzenia metabolizmu aminokwasów o rozgałęzionym łańcuchu i związanych z tym wad metabolicznych omówiono już obszernie w artykule opublikowanym w Postępach Biochemii (18). Obecnie przedstawiono zagadnienia dotyczące poszczególnych etapów katabolizmu aminokwasów rozgałęzionych oraz udziału produktów degradacji tych aminokwasów w metabolizmie komórkowym.

II. Katabolizm aminokwasów o rozgałęzionym łańcuchu węglowym

W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że aminokwasy rozgałęzione są utleniane przede wszystkim pozawątrobowo, głównie w mięśniach szkieletowych (21). Wykazano bowiem w doświadczeniach in vitro, że izolowana tkanka mięśniowa utlenia aminokwasy rozgałęzione (22—24), a perfuzja serca i mięśni szkieletowych aminokwasami rozgałęzionymi powoduje znaczny wzrost propionylokarnityny i rozgałęzionych acylokar-nityn w tych narządach (25, 26). Oznaczając szybkość transaminacji i oksydacyjnej dekarboksylacji rozgałęzionych aminokwasów w homoge-

Tabtla I

Transaminacja leucyny i oksydacyjna dekarboksylacja kwasu Z-ketoizokapronow-ego przez homo-

genaty z różnych tkanek szczura (31)

Tkanka

Transaminacja {j.mole KlC/god7./g tkanki

Oksydacyjna dekarboksylacja fimole C02/godz/g tkanki

mózg

46,7 ±4,8 '

1,13 ± 0,03

przepona

42,2 ±4,4 I

0,47 ± 0,01

serce

72,5 ±8,0

0,55 ±0,08

nerka

63,2 ±5,4

8,69 ±0,41

wątroba

5,77 ±0,56

30,1 ±1,91

mięśnie

28,1 ±1,5

0,05 ±0,01

KIC — kwas 2-ketoizokapronowy



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[3] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 143 Droga degradacji aminokwasów rozgałęzionych
[5] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 145 Dostępność pirogronianu wpływa na intensywność
17] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 147 Reakcja druga jest nie specyficzna substratowo, a
[9) METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 149 sów tylko leucyna, walina i izoleucyna, w stężeni
[U]    METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH    151 z dziećmi
113] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 153 W tych warunkach zwiększał się poziom aminokwasó
[16] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 155 Ryc. 5. Wpływ oleinianu na karboksylację
METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 157 20.    S h i n n i c k F. L., Harper A. E.
[5] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 145 Dostępność pirogronianu wpływa na intensywność
17] METABOLIZM AMINOKWASÓW ROZGAŁĘZIONYCH 147 Reakcja druga jest nie specyficzna substratowo, a
img257 j-y j Metabolizm aminokwasów < ‘ skazuje na upośledzenie funkcji nerek, reatynina nie po
Jest składnikiem niektórych białek, odgrywa istotną rolę w metabolizmie aminokwasów i tłuszczów.
Post. Blochem., 25, 141—158 (1979) MAŁGORZATA WILK *>, ANNA B. WOJTCZAK **>Metabolizm aminokwa
Post. Blochem., 25, 159—168, (1979) IRENA BORKOWSKA *>Metabolizm aminokwasów i białek mózgu w prz

więcej podobnych podstron