dawniczą. Centrum Informacji Szkolnictwa Podstawowego zajmowało się więc gromadzeniem informacji, dokumentacją, prowadziło działalność wydawniczą i służbę informacyjną oraz działalność doradczą. Analitycznie rzecz ujmując można oddzielić od siebie te sfery działania, ale są one ze sobą ściśle powiązane. 1P3 gromadziło informacje ze szkół elementarnych, które prowadziły działalność nowatorską, a także od służb doradztwa szkolnego, które były usytuowane w regionalnych centrach pedagogicznych. Wiele spośród tych informacji 1PB opublikowało. Dla potrzeb automatyzacji systemu informacji opracowano specjalny format opisu danych.
Prace dokumentacyjne były wykonywane przez personel IPB, a także przez dokumentalistów ze służb doradczych. Ta grupa dokumentalistów stworzyła również zbiór, w którym znalazły się wyselekcjonowane i opracowane dokumentacyjnie najpoczytniejsze publikacje o-światowe.
Po wszechstronnej kontroli poprawności opisu i zgodności z tezaurusem dane te zostały wprowadzone do centralnej bazy danych Rządowego Centrum Komputerowego. Służby doradztwa szkolnego i same szkoły mogą mieć dostęp bezpośredni do tej bazy danych, ale ponieważ większość szkół i instytutów nie posiada terminali, wydano również katalog. Taka była pokrótce sytuacja do roku szkolnego 1986/87. W ciągu ostatnich lat poszerzono bazę danych o informacje na temat stymulacji oświaty i o oświacie specjalnej. System ten rozwinął'się zgodnie z zapotrzebowaniem na tego typu informacje. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi tego podsystemu była względnie jednorodna struktura szkolnictwa podstawowego.
9