5038598676

Zajmował się on także psychologią. To on ustalił podstawowe charaktery ludzi.

Anaksyniander - nic ograniczał się do obserwacji, lecz zadaje sobie pytanie czy natura tego co dane, tego co poznawalne przez zmysły musi być identyczna z przyczyną tego co dane, tzn. czy jeżeli się uważa, że świat jest wodnisty, to przyczyna musi być wodą, czy nie. On mówi, iż nie. Przyczyna wg niego nie musi być materialna, zwraca uwagę, iż wszystko z czym mamy do czynienia w święcie są to rzeczy określone (w danym momencie czasoprzestrzennym) (bo np. coś jest czarne, a możemy przemalować i już nie będzie czarne).

Określoność prowadzi do konfliktu. Rzeczy określone są ze sobą w konflikcie, dlatego, że są określone bo ich natura jest sprzeczna. A skoro tak, to owa określoność może prowadzić w efekcie do całkowitego wyniszczenia świata. A skoro tak, to prosty wniosek z tego - oznacza to, iż określoność nic jest czymś dobrym, czyli jest czymś złym, bo coś dobrego przecież nie może doprowadzić do zniszczenia świata. Skoro określoność jest zła, tzn. że przeciwieństwo tego co jest złe jest dobre, czyli przyczyną świata jest nieokreśloność (apeiron). Tak więc jest to początkiem świata - boska nieokreśloność (apeiron). Skoro określoność jest zła to ten świat zmierza do aulodeslrukcji i zmierza z powrotem do apeironu. Pierwsza przyczyna stanie się kiedyś ostatnim skutkiem.

Atomiści:

1.    I .eucyp - twórca atonii zmu

2.    Demokryl

3.    Epikur

Teza atomizmu: świat składa się z atomów, czyli bytów i próżni, czyli niebytu. Atomy poruszają się w' próżni. Wedle Demokryta atomy poruszają się po z góry ustalonych trajektoriach, a w'g Epikura nie ma z góiy określonego toru ich ruchu.

Heraklit z F.fezu i Parmenides

Zasadnicze pytanie stojące przed człowiekiem: co to jest byt, co naprawdę istnieje. Dla jońskich filozofów przyrody byt to świat materialny, poznawalny zmysłowo.

rozum - Parmenides zmysły Heraklit

Rozum ma do czynienia z pojęciami (można dotknąć stołu, ale nie można dotknąć liczny 2).

Różnica między Pamienidesem a Ileraklitem jest w różnicy wyboru bytu. W zmysłowym podejściu dajemy pierwszeństwo zmysłom. Nie można powiedzieć, że coś jest, o np. jutro już nie będzie istniało, np. krzesło dzisiaj jest, a jutro nie ma.

Wybór prerefleksyjny - wybór pomiędzy zmysłami a rozumem.

Heraklit byt jest zmienny. Zmienność: „wszystko płynie” (pan tharei), „ nikt nie może wstąpić2 razy do tej samej rzeki”, tzn. iż nawet jeżeli w tym samym miejscu wejdziemy do wody to wtedy ta w^roda będzie już inną wrndą, bo woda płynie. Heraklit zauważa, że świat jest zmienny i dlatego arche jest zmiennością, (jest = staje się; przemija). Stały jest tylko brak stałości i to iż, nic nie może być niezmienne. Czasami możemy nie zauważać przejawów czasu, my ich nie widzimy, ale one występują. Człowiek stara się tylko przy pomocy rozumu (logos) znaleźć zasady tych przemian, zrozumieć dlaczego coś się zmienia. Ale to, iż znamy dlaczego coś się zmienia, nie znaczy, że możemy na to wpływać. Jest to wizja heraklitejska (nurt lieraklitejski) i len nurt utożsamia byt z naszą codzienną rzeczywistością, byt to to co postrzegamy zmysłowo.

Nurt eleacki (parmenidejski).

Parmenides wybiera rozum jako jedyną metodę „kontaktu” z bytem, dojścia, zrozumienia bytu. Świat, który nas otacza istnieje w jakiś sposób, ale czy można nazwać bytem to co jest zmienne. Niezmienność jest podstawową cechą bytu - tak wńęc nie mogą być to cechy materialne. Byt musi być niezmienny, stały i musi być jeden. „Byt i jedność są tym samym". „ Trzeba z konieczności powiedzieć i myśleć, że tylko to co jest istnieje, a niebyt nie jest”. wszystko co nie jest bytem nie istnieje istnieje w najmocniejszym tego słowa znaczeniu, istnieje w fundamentalnym sensie - tylko to co jest istnieje.

Np. w Starym Testamencie jest moment w którym Bóg występuje w sposób metafizyczny „Jestem, który jestem” , „Posłał Cię, ten który jest ”, istotą jego istnienia jest samo istnienie. Bóg jest jedyną istotą, którego istotą jest samo

5