2906543383

na ich szerckcść), tak więc prześwity między poszczególnymi Hte-rami są różne, na przykład większe między literami wąskimi jak "i", "1", a mniejsze między szerokimi jak "w", "m" . Nie jest to najlepsze rozwiązanie z estetycznego punktu widzenia, ale nie wpływa zbytnio na obniżenie czytelności. Mankament ten jest bardziej widoczny przy małych literach niż przy dużych, które są mniej zróżnicowane co do szerokości, dlatego niektórzy autorzy sugerują stosowani tylko dużych liter. Badania wykazały jednak, że dłuższe teksty pisane dużymi literami są znacznie mniej czytelne, dając przy tym niepożądany efekt zbytniego zagęszczenia ekranu. Korzystne jest natomiast stosowanie dużych liter do sanch haseł i etykiet; są one wtedy szybciej dostrzegane. Wyrazistość liter zalezy od uwarunkowań technicznych, jak np. rozćzielczcść ekranu.

WYRÓŻNIENIA GRAFICZNE (TYPOGRAFICZNE)

W celu lepszego przedstawienia struktury informacji wykorzystywać można różnego rodzaju wizualne (graficzne) wyróżnienia, na przykład w celu wskazania wagi pewnych elementów, ich funkcji, podobieństwa lub różnicy. W materiałach drukowanych (karty katalogowe, katalogi książkowe, wydawnictwa bibliograficzne) wykorzystywane były w tym celu różnego rodzaju środki typograficzne, jak zmiana rozmiarów czcionek, ich rodzaju (kursywa, druk wytłuszczony, duże litery), podkreślenia oraz umiejętne operowanie spacjami (światłem). W katalogu kartkowym stosowano czasami karty różnego koloru dla różnych zapisów, a w bibliografiach inny kolor papieru dla stron indeksowych.

Katalogi komputerowe posiadają większość z tych możliwości i to w bogatszym zestawie i łatwiej dostępne. Różnicowanie czcionek nie daje wprawdzie takich efektów na ekranie jak na papierze,