2906543407

danych bibliograficznych. Podejmując zadanie grupa przyjęła następujące założenia wstępne:

-    struktura nowo powstałegr formatu powinna być zgodna z postanowieniami normy ISO 2709,

-    trzon rekordu powinien składać się z niewielkiej liczby elementów obowiązkowych, stanowiących esencję opisu dokumentu, zapisywanych i identyfikowanych standardowo,

-    trzon rekordu, będzie w zależności od potrzeb wzbogacany dodatkowymi elementami o charakterze opcjonalnym, identyfikowanymi i zapisywanymi również standardowo,

-    zastosowane zostaną standardowe techniki służące wskazywaniu poziomu bibliograficznego opisywanych dokumentów oraz odzwierciedlaniu relacji i powiązań między różnymi elementami jednego, bądź kilku rekordów bibliograficznych,

-    nowy format będzie nosił nazwę:    Common Communication Format

(CCF).

Pierwsza wersja CCF była gotowa w 1984 roku, drugą, nieznacznie poprawioną, opublikowano w roku 1988 /5/ i ona stanowi przedmiot niniejszego omówienia. Generalnie rzecz biorąc starano się w nim szukać odpowiedzi na dwa pytania:

-    na ile CCF stanowi nową jakość wśród opracowanych do tej pory formatów, oraz

-    kto i w jaki sposób powinien z niego korzystać (szczególnie w warunkach polskich)?

UKŁAD OPISU FORMATU

Common Communication Format opisany został w publikacji składającej się z sześciu części (nie licząc wstępu). Część pierwsza, wprowadzająca, prezentuje krótką historię formatu i podstawy (teore-

166