2906543417

tego celu przeznaczonym polu. Oba rozwiązania, poza innymi, mają tę wadę, iż znacznie utrudniają przetwarzanie danych (pisze o tym Z. Moszczyńska-Pętkowska /2/J

Drugi problem to odzwierciedlanie związków poziomych i hierarchicznych między polami tego samego rekordu. Dla rozwiązania tego zagadnienia w formatach polskich zastosowano koncepcję wiązek pól, jednakże brak dokładniejszego wyjaśnienia tej koncepcji (zarówno w pracy /6/ jak i opartej na niej normie /3,4/) nie pozwala na praktyczne jej wykorzystanie.

Oba te problemy znalazły w CCF rozwiązanie w dużym stopniu zadowalające. Opisy złożone można tworzyć dzięki segmentowej budowie rekordu, natomiast relacje zachodzące między polami tego samego segmentu można oznaczać w specjalnie do tego celu zaprojektowanych polach.

Segmenty mogą być ze sobą wiązane dzięki wprowadzeniu specjalnej grupy pól. Pole o etykiecie 080 pozwala na oznaczanie powiązań segmentu,, w którym występuje z dowolnym innym segmentem rekordu, jeśli oba te segmenty łączy zależność hierarchiczna. Format przewiduje trzy możliwości dla segmentu, w którym oznaczono powiązanie:

01    - stoi niżej w hierarchii,

02    - stoi wyżej w hierarchii,

99 - zależność nie jest zaznaczana.

W przypadku pola 080 nie ma żadnych ograniczeń co do poziomu wiązanych jednostek. Nazwano je więc polem ogólnym powiązań wertykalnych między 'segmentami.

Autorzy formatu uznali jednak najwyraźniej, iż dobrze będzie^ jeśli'w pewnych wypadkach już samo pole, w którym oznaczy się powiązanie, będzie determinować poziom bibliograficzny łączonych segmentów. Prawoopodobnie w wielu wypadkach stosowanie tego rozwiązania

175