2906543515

ność metody (przez zróżnicowanie osiągniętych konkluzji pod względem ich stopnia pewności).

Strategia wnioskowania powinna być tak zaprojektowana, aby próbowane były różnorodne metody rozwiązania danego problemu (jeżeli takie istnieją) i oceniana ich przydatność w konkretnym przypadku. Możliwość konwersacji z systemem w czasie jego pracy, a w szczególności zadawanie przez niego dodatkowych pytań uściślających za-gad, lenie stanowi o walorach użytkowych danego systemu.

Istotne znaczenie w fazie wstępnej projektowania danego systemu ekspertowego ma choćby pobieżne poznanie przez projektanta natury dziedziny tego systemu oraz sposobów rozumowania jej ekspertów. Oczywiście baza wiedzy zostanie skonstruowana na podstawie wiedzy pozyskanej od ekspertów - znajomość charakteru dziedziny ma jednak istotne znaczenie przy doborze jego architektury i metody działania. Ponadto pozwala na dosyć wczesne rozwiązanie takich problemów^ jak konflikt wyboru jednej z wielu możliwych ścieżek rozumowania oraz umieszczenie mechanizmów ukierunkowujących proce'* dedukcji.

W tym drugim przypadku chodzi o eliminację zbędnych pytań nie mających wpływu na rozwiązanie (bowiem charakterystyka większości problemów nie wymaga przedstawienia pełnej przestrzeni stanów).

Efektywną komunikację z użytkownikiem najłatwiej osiąga się poprzez zadawanie pytań w sposób zrozumiały dla użytkownika, czyli taki, który umożliwi mu podanie odpowiedzi zrozumiałej przez system. Przy pytaniu o wartości atrybutów (cech) charakterystycznych dla danego problemu_t najlepszą formą wydaje się wyświetlanie listy wartości akceptowalnych (w postaci tak zwanego menu) i oczekiwanie w odpowiedzi opcji wybranej przez użytkownika. W przypadku pytania o liczby, treść tego pytania powinna zawierać informację, w jakich jednostkach spodziewana jest odpowiedź.

65