117
W związku z tym należy w pierwszej kolejności dążyć do objęcia ochroną rezerwatową obszaru lasu, bagien i kilku jeziorek (Gałęziste, Wielkie, Białe), położonych na gruntach prywatnych Nowej Wsi między rezerwatami Wądołek i Królówek. Pożądane jest także powiększenie rezerwatu Wiatrołuża i połączenie go z rezerwatem Maniówka tak, aby cała dolina Wiatrołuży i jej dopływów wraz z prywatnymi łąkami kośnymi i ujściem do jeziora Królówek znalazła się pod ochroną. Po zrealizowaniu tych postulatów w okolicach jeziora Pierty powstanie cały system terenów chronionych, o dużej powierzchni i znacznym bogactwie geobotanicznym, obejmujący prawie w całości charakterystyczny dla regionu kompleks krajobrazowy.
Szczególną uwagę należałoby zwrócić na uporządkowanie terenów chronionych na półwyspie Wysoki Wągieł. Obecna sytuacja, w której poszczególne rezerwaty leżą w odległości 250-1300 m jeden od drugiego, nie sprzyja prowadzeniu prawidłowej gospodarki ochronnej. Co więcej, poza granicami rezerwatów zostały jeszcze ciekawe partie starodrzewia sosnowego i Suchar Rzepiskowy, czyli obszary ze wszech miar zasługujące na ochronę. Najlepszym rozwiązaniem byłoby powiększenie rezerwatu Jezioro Długie o oddziały leśne 195, 196, 213, 221 i połączenie rezerwatu Suchar Wielki z rezerwatem Jezioro Białe. W ten sposób powstałby cały pas ochronny, obejmujący najcenniejsze obszary z punktu widzenia przyrodniczego, krajobrazowego i wodochronnego.
W przyszłości, po powołaniu Parku Narodowego, co najmniej 50% powierzchni leśnej powinno otrzymać status rezerwatów ścisłych. Ścisłą ochroną rezerwatową powinny także zostać objęte obszary leśne, torfowiska i turzycowiska na południowym brzegu jeziora Wigry w okolicach jezior Czarne, Mulaczysko i Krusznik, a w tym także sucharki (Ślepe i Stanowisko) wraz z otaczającymi je borami bagiennymi i olsami.
ROLNICZE UŻYTKOWANIE ZIEMI
Rejon Wigier charakteryzuje się raczej niekorzystnymi warunkami przyrodniczymi dla produkcji rolnej. Surowy klimat, niska jakość większości gleb oraz konfiguracja terenu (zwłaszcza w części wschodniej, gdzie gleby są nieco lepsze) nie sprzyjają intensyfikacji rozwoju produkcji roślinnej. Jedynym kierunkiem racjonalnym jest w tym przypadku hodowla bydła i ewentualnie owiec. Wynika to z dwóch przyczyn: bogatej bazy paszowej, zarówno istniejącej obecnie, jak i potencjalnej, charakteryzującej się wysokimi walorami jakościowymi, oraz z bliskiego rynku zbytu i przetwórstwa w Suwałkach. Z punktu widzenia ochrony zasobów środowiska, zwłaszcza wód, niedopuszczalne jest preferowanie farm trzody chlewnej, zarówno w zlewni jezior wigierskich, jak i w zlewni Czarnej Hańczy. Należałoby również ograniczyć stosowanie dużych dawek nawozów w obszarze bezpośredniego spływu do mis jeziornych.