2906543922

103

mięśniach niepracujących} i/a redystrybucji przepływu krwi w obrębie przedramienia. Trudno jest ocenić wpływ każdego z tych czynników na wysokość tętniczo-żylnej różnicy przyrostu stężenia mleczanu we krw ponieważ nie mierzono w tych badaniach przepływu krwi w łożysku naczyniowym przedramienia. Wykładniczy charakter przebiegu akumulacji mleczanu stwierdzony we krwi arterializowanej oraz żylnej r>0. jest zgodny z doniesieniami Yeh i wsp.

W następstwie różnic pomiędzy stężeniem mleczanu we krwi

arterializowanej i żylnej podczas stopniowanego wysiłku

fizycznego stwierdzono w niniejszych badaniach także istotne

różnice w wysokości progowego stężenia mleczanu dla progu

anaerobowego przy stężeniu mleczanu 4 mmol    AT

indywidualnego progu anaerobowego    AT oraz progu

mleczanowego LT wytyczanych na podstawie zmian stężenia

mleczanu w tych dwóch obszarach naczyniowych ryc. 2

Progowe stężenie mleczanu we krwi arterializowanej

odpowiadające AT, IAT, a także VT było istotnie wyższe niż

odpowiednie wartości we krwi żylnej. Średnia różnica pomiędzy

AT oraz IAT wytyczonym na podstawie zmian stężenia mleczanu we

krwi arterializowanej a odpowiednim stężeniem mleczanu we krwi

-1

żylnej wynosiła 1.3 mmol■1    . LT występował także przy wyższym

stężeniu mleczanu we krwi arterializowanej niż żylnej ale różnica ta nie była istotna statystycznie. Podobne wyniki uzyskano    yfi kowano

wysokość progu mleczanowego przy zastosowaniu diety oraz zmian równowagi kwasowo-zasadowej przed progresywnym wysiłkiem fizycznym.

Niższemu stężeniu mleczanu we krwi żylnej odpowiadającemu AT towarzyszyło istotne podwyższenie progowego pochłaniania tlenu w porównaniu z odpowiednimi wartościami dla AT