Cechą pracy statycznej jest długotrwałe napięcie mięśnia, co utrudnia przepływ krwi, zakłóca dostarczanie składników odżywczych i usuwanie produktó w przemiany materii.
Stosunkowo szybko pojawia się uczucie dyskomfortu w napiętych 'niesrrach, aż do bć!u. Pogorszenie przepływu zaczyna się już przy 10®.'o MVC (maximal voluntary contraction — maksymalna siła skurczu). Całkowite przerwanie przepływu krwi ma miejsce wówczas, gdy napięcie przekroczy 50% MVC.
Przy cuzej powtarzalności ruchów skurcze małych mięśni osiągają crestc*i:.vość od 20 do 300 razy na minutę, co stwarza warunki podobne jak przy wysiłku statycznym, przede wszystkim ze względu na bardzo krotki czas relaksacji między skurczami. Wykonywanie tego typu ruchów odbywa się najczęściej w stałej pozycji ciała, co dodatkowo obciąża statycznie (obciążenie posturalne). Reakcje irocitioMczne. krążeniowe i subiektywne na pracę monotypową bardzo podobne sa do reakcji na sam wysiłek statyczny.