2906543976

10

przyjęciem tej teorii pośrednio przemawia zwiększenie liczby naczyń kapilarnych w mięśniach    w    wyniku    treningu

wytrzymałościowego Andersen i Henriksson 1977, Ko i i wsp. 1981, Tesch i wsp. 1981), co stwarza lepsze warunki dla dyfuzji tlenu. Poprawa    stosunku perfuzji    krwi    do tempa

metabolizmu włókien mięśniowych, wchodzących w skład rekrutowanych jednostek otorycznych    m    opóźniałaby

bowiem pojawienie się stanu hipoksycznego i w efekcie prowadziłaby do obserwowanego w toku treningu wytrzymałościowego podwyższenia progu anaerobowego CDavis i wsp. 1979, Denis i wsp.    1982,    1984).    Na korzyść    tej teorii

przemawiają też wyniki doświadczeń, w których wykazano, że podczas wysiłków submaksymalnych nagła zmiana dostarczania tlenu do pracujących mięśni zmienia stężenie mleczanu we krw i wywołuje odpowiednie zmiany progu anaerobowego Wasserman 1984

Drug z postu wanych mechan mów progu anaerobowego st niedostateczna    p    tlenowa mięśni    podczas    obciążeń

progowych, przy pełnym pokryciu zapotrzebowań na tlen CWasserman i wsp. 1981 Pewne poparcie dla tej teorii miałby stanowić jeden ze znanych efektów treningu wytrzymałościowego, a mianowicie wzrost aktywności enzymów utleniających oraz zwiększenie liczby i rozmiarów mitochondriów    vy i wsp.

1980, Rusko i    wsp. 1980), które z kolei    miałyby    wpływ na

podwyższenie progu anaerobowego obserwowane w wyn treningu.

Trzeci z proponowanych mechanizmów akumulacji mleczanu we krwi dotyczy wzorca rekrutacji włókien mięśniowych podczas progresywnego    wysiłku    fizycznego. Jak    wiadomo,    podczas

wysiłków submaksymal    o niewielkiej i umiarkowanej

intensywności    dochodzi    do rekrutacji    głównie    włókien

mięśniowych typu ST, o wysokim potencjale oksydacyjnym. W