10
Punkty węzłowe. 429
przyczem pi — —5 zatem w naszym przypadku
10
— 3,3, jh
Po ustaleniu azymutu (a) ^ y wyrównujemy kąty w poszczególnych poligonach jak wyżej, badając, czy poszczególne fp nie są przekroczone.
Fig. {>8.
Następnie obliczamy na podstawie wyrównanych azymutów i mierzonych boków spólrzędne x i y punktu W\ wychodząc z punktów I, PT, HI, otrzymamy:
p’x X'w + Px < + Px' Xw |
przyczem p
(«).
5000
[6] (1 + cos- Kij
5000
[6] (1 cos2 Ki)
(Azymuty kierunków Ki. ir, Kii. 17, Km. W wystarczy wyznaczyć w stopniach.)
Mając spólrzędne wyrównane punktu węzłowego, przeprowadzamy wyrównanie poszczególnych ciągów, jak wyżej, o ile wartości graniczne' odchyłek nie są za wielkie (por. wzory (7), (8) i (9).
Punkty węzłowe są szczególnie -ważne, gdy nie oparto zdjęć na sieci triangulacyjnej (np. przy zdjęciach parcelacyjnych mniejszych obszarów). . Jeden z punktów, w którym schodzi się kilka ciągów', t. zu. węzłowy, obierany za początek układu, zaś kierunek dowolnego boku (poprowadzonego 7‘ tegoż punktu) za oś x). Obliczając kolejno azymuty przybliżone boków
ciągów, poprowadzonych z początku układu, otrzymujemy na azymut pozorny dowolnego kierunku wychodzącego z drugiego punktu węzłowego tyle wartości, ilu ciągami zdążyliśmy z punktu węzłowego pierwszego. Azymut wyrównany (kierunku obranego) wyznaczamy wedle wzoru (13) z wagami