44 ARTYKUŁY
dokonywania zamówień i dostarczania tekstów, charakterystyka procesu skanowania oraz cennik.
Zamówienia mają być przekazywane pocztą elektroniczną w formacie EDIFACT (Electronic Data Interchange For Administration, Commerce and Trade). Wymagane są następujące dane: tytuł czasopisma, tom, rok wydania, strony zajęte przez artykuł i liczba stron. Każdy dostarczony tekst otrzyma poprzedzającą go metrykę systemu EDIL.
Założenia EDIL-u określają dokładnie wymagania sprzętowe i dotyczące oprogramowania: jednolite dla Anglii, Holandii oraz Niemiec, częściowo odrębne dla Francji. Przewidziana jest osobna funkcja programu, umożliwiająca konwersję dokumentu wysyłanego w postaci elektronicznej stosownie do standardu sieci przyjmującej. Obraz dokumentu ma być poprzedzony tzw. informacją czołową, zawierającą m.in. charakterystykę jego formatu.
Oprogramowanie systemu EDIL ma realizować dwie podstawowe funkcje:
— przyjmowanie i przekazywanie dokumentu w postaci elektronicznej w ramach danej struktury narodowej;
— komunikację pomiędzy narodowymi strukturami.
Składa się z pięciu głównych modułów:
— komunikacyjnego (przyjmuje i wysyła dokumenty w postaci elektronicznej);
— przyjmującego, który wyodrębnia zamówienia normalne i ekspresowe oraz nadaje meldunki o błędach i potwierdzenia odbioru;
— przetwarzającego, który przyporządkowuje dokumenty właściwym adresom, określa odpowiedni protokół przekazu, przypisuje potwierdzenie do dokumentu i usuwa z pamięci dokument po prawidłowym dostarczeniu tekstu;
— przesyłającego (przenosi dokument i w razie potrzeby podejmuje ponowne próby przekazania);
— zarządzającego (sterującego), który uruchamia i wyłącza poszczególne moduły, kontroluje procesy w sieci i analizuje wykonanie.
Udział w systemie jest możliwy dla tych placówek partnerskich, które dysponują wejściem do sieci poczty elektronicznej i sprzętem komputerowym umożliwiającym odczyt ekranowy oraz drukarką wraz z oprogramowaniem, które umożliwia konwersję formatu, gdy drukarka nie może go przyjąć.
Projekt EDIL przewiduje sytuacje, kiedy biblioteka, do której wpłynęło zamówienie, nie jest z jakichś względów w stanie dostarczyć tekstu. Przekazuje ona wówczas odpowiednią wiadomość do centrali narodowej, a ta z kolei bada, czy zamówienia nie może wykonać inna placówka. Jeżeli wynik jest negatywny, powiadamia zamawiającego.
EDIL może być na razie realizowany w krajach wysoko zaawansowanych w automatyzacji bibliotek i posiadających odpowiednie połączenia informatyczne. Wymaga także od bibliotekarzy dużego praktycznego doświadczenia dotyczącego pracy w sieciach komputerowych, nie mówiąc już o warunkach, jakie stawia się użytkownikom, mającym korzystać ze świadczeń systemu z własnych stanowisk elektronicznych. Szczególne korzyści z EDIL-u mogą