■brnie strategiczne 1.3. Charakterystyka procesu zarządzania strategicznego 27
■brnie strategiczne 1.3. Charakterystyka procesu zarządzania strategicznego 27
kia. stwierdzam, źe strategia jesn ednich podejść do biznesów, która rji interesariuszy i klientów, przy9 kęsy wyrażane jej przewagą kon-a akcja klientów, gdyż od niej zależą
nów satysfakcji jest wartość dodana pa. uzyskana przez organizację, jesl kganizacje zainteresowane jej roz®
esteci dywidendy; płacy;
ci wynagrodzenia i innych korzyści
apostaci podatków.
Iwówczas, gdy uzyskuje przewaga aria w sektorze lub na rynku tworzą In przez podejmujących analogiczna
■y uzyskuje przewagę konkurencyj® ize lub na rynku tworzą wartość do-B [podejmujących podobne działania
Wy nie jest zdolna uzyskiwać prze-1 nią wartości ekonomiczne nie znaj-1
bć wzorce działań umożliwiające: i ■nów i procedur,
paranych, gdzie ich przebieg jest za® ■jacy jej swobodę decyzyjną; pgii jest spełnienie oczekiwań inte® ■ klientów; satysfakcję tych pierw® oczekiwanych przez nich zysków® paktów, które zostaną zaakceptował
di entów powinna się przekłada® pów prowadzących organizację kul p do względnie dużej trwałości wy® jbewagę nad konkurentem.
Tak rozumiana strategia jest ściśle związana z modelem biznesu, który od-Łierciedla sposoby osiągania właściwych wyników ekonomicznych wyrażonych Lez relacje przychodów, kosztów i zysku w obszarze całej organizacji. To specy-■czne podejście do organizacji biznesowych, które określamy terminem „model Bmesu”, koresponduje bezpośrednio z tzw. modelem wyników określających rela-■: między:
■ strukturą sektora ze względu na natężenie konkurencji;
■zachowaniami przedsiębiorstw, uczestników sektora;
■wynikami ekonomicznymi uzyskiwanymi przez organizację w porównaniu z ry-
■ walami.
Pierwszy element modelu jest niezależny od przedsiębiorstwa, gdyż zależy
■ skali i natężenia oraz cech konkurowania w sektorze. Dwa pozostałe elementy
■ zależne od przedsiębiorstwa, przy czym:
m zachowania przedsiębiorstwa cechują się tym, co H. Mintzberg określił jako 5-p; I są to zachowania strategiczne;
■wyniki są pochodną pierwszego i drugiego elementu modelu i stanowią efekt
■ procesu zarządzania.
Niniejszy podrozdział jest poświęcony scharakteryzowaniu samego pojęcia urządzanie strategiczne” oraz jego elementów składowych. Każdy z autorów naj-■■źmej szych książek z zakresu zarządzania strategicznego definiuje je inaczej, ■tablicy 1.2 przedstawiamy kilka definicji.
W tej książce zarządzanie strategiczne jest zdefiniowane jako proces, ■ftttkego toku:
K tftaia się wizję i (lub) misję, określając w ten sposób kierunek, w jakim organi-| zacja powinna zmierzać;
■oalizuje się otoczenie konkurencyjne w celu zidentyfikowania istniejących, po-p wstających lub mogących powstać w przyszłości szans i zagrożeń;
■ analizuje się własne zasoby i umiejętności, aby na tej podstawie ustalić swoje Ł joiry i słabości;
m kreuje się warunki i zasoby umożliwiające podejmowanie działań w celu wyko-I izystania wyłaniających się sposobności do osiągania sukcesów;
■ dokonuje się na tych podstawach wyboru najkorzystniejszej strategii;
m ostała się właściwy sposób implementowania wybranej do realizacji strategii.