■ii zarządzanie strategiczne 37 1.3. Charakterystyka procesu zarządzania strategicznego
■ii zarządzanie strategiczne 37 1.3. Charakterystyka procesu zarządzania strategicznego
fena tym:
■ego z biznesów w cele obejmujące swym pikcjonowania firm;
■uzęb.
[
andnczna struktura strategii, którą tworzą ■strategia całej firmy — strategie poszczą fcałne — strategie operacyjne, a w przypadła [biznesu (będąca strategią firmy) — stratega
■grtama, strategia firmy zdywersyfikowana
■wśród zbioru wszystkich biznesów prowej
km ul podejście do tych działań, które maja i oczekiwanych wyników.
■móch rodzajach działań. Są to:
najkorzystniejszego zbioru biznesów przez] cudzych (akwizycje, fuzje) lub współdziała
ca firma działa lub powinna działać, jest to kma powinna prowadzić, w jakich sektoracfl ■ów należy wychodzić, a do których wchcfl
t to kwestia „szerokości” dywersyfikacji oraa
odi równocześnie biznesów;
lepszym — ze względu na cele całej firmy 9
■i zasobów na podstawie ustalonych priofl Badanych silnych stron oraz neutralizowania ca stron firmy5;
Bn w ujęciu hierarchicznym. Pomijając w tym miejscu] gEzedsiębiorstwa musi być jednym z czynników integna hsuzacyjnej przedsiębiorstwa i wszystkich jego częśa
p w dalszych częściach tej książki.
Lmegicznej, zwane metodami portfelowymi.
i apewnienie efektu synergicznego w wyniku funkcjonowania różnorodnych ■jednostek prowadzących lub wspierających poszczególne biznesy, przez ustaje ■■wianie zasad współdziałania tych jednostek;
Ib strategiczna kontrola funkcjonowania całej firmy oraz ocena stopnia realizacji L zadań przez poszczególne biznesy ze względu na przyczynianie się ich do re-m afizacji celów całej firmy.
Ze względu na strukturę organizacyjną zdywersyfikowanej firmy poszcze-Hk biznesy są na ogół prowadzone przez strategiczne jednostki biznesu, a cała fesijest korporacją6. Ze względu na procesy zarządzania ustalane są ogólne zasa-ir izfałania obowiązujące wszystkie jednostki biznesu (np. jednolite systemy kon-■E. jednolite systemy oceny jakości produktów, procedury finansowo-księgowe). Bfecniiast ze względu na aspekt finansowy ustalane są jednolite zasady tworzenia ^Hfanzystywania budżetów.
Za realizację strategii korporacyjnej jest osobiście odpowiedzialny kierujący Hhn przedsiębiorstwem oraz jego najbliżsi współpracownicy. W polskiej praktyce prezes zarządu i jego członkowie.
Strategie poszczególnych biznesów obejmują następujące rodzaje działań:
■ decydowanie w uzgodnieniu z kierownictwem korporacji o kluczowych wyni-K kach, które mają być osiągnięte (planowane wyniki danej SJB są uwzględniane
cząstka planowanych wyników korporacji); k dokowanie zasobów w obrębie danej SJB dokonywane na podstawie własnych 1 priorytetów umożliwiających osiągnięcie i (lub) utrzymanie przewagi konkuren-
■ cyjnej w obrębie sektora;
Id reagowanie na pojawiające się sposobności w otoczeniu SJB w ramach posiada-
■ ~ej w tym zakresie swobody decyzyjnej; w praktyce oznacza to, iż owa swoboda t jest ograniczona posiadanymi i możliwymi do uzyskania zasobami rzeczowymi, ■■niejętnościami i środkami finansowymi;
■koordynowanie działań prowadzonych przez poszczególne jednostki realizujące I funkcje wspierające; są to zwykle departamenty funkcjonalne; ■monitorowanie, kontrolowanie i korygowanie działań implementujących strate-I pe; w praktyce działania te są prowadzone przez wszystkie departamenty na ■czele z departamentem kontroli wewnętrznej i (lub) controllingu; w rezultacie ■■astępuje korekta działań implementacyjnych i (lub) korekta zadań planowanych I w dziedzinie kluczowych celów, co wymaga na ogół uzgodnień z odpowiednimi
■ szczeblami korporacyjnymi;
■ monitorowanie, kontrolowanie i korygowanie działań jednostek operacyjnych ■oraz jednostek wsparcia; w efekcie może nastąpić zmiana sposobu realizacji za-
P Struktury organizacyjne przedsiębiorstw odznaczają się coraz większą złożonością. Tradycyjnie mają ^■cakter struktur holdingowych. W tej książce stosuje się terminy „struktury korporacyjne” lub prościej ■Hporacje”.