wynikać np. z przyrostu wartości danego składnika, z dywidend, z transakcji handlowych). Termin długoterminowe świadczy, iż uzyskanie korzyści ekonomicznych będzie rozciągnięte w czasie -powyżej roku.
Przykłady inwestycji długoterminowych:
a) długoterminowe aktywa finansowe:
- akcje innego przedsiębiorstwa kupione z zamiarem oczekiwania na udziały z zysku (dywidendy), czyli jednostka gospodarcza, która je kupiła nie chce ich sprzedać w krótkim okresie,
- bony skarbowe, obligacje np. 5 - letnie obligacje Skarbu Państwa,
b) udzielona długoterminowa pożyczka,
c) udziały wniesione do innego przedsiębiorstwa (w formie wkładów pieniężnych lub rzeczowych tzw. aport),
d) zakupione nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne, które nie będą wykorzystywane przez jednostkę w bieżącej działalności, ale zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych,
e) pozostałe składniki np. przedmioty o wartości muzealnej (dzieła sztuki), sztaby złota.
Inwestycje długoterminowe nie są nabywane przez jednostkę w celu użytkowania ich w głównej
działalności gospodarczej (np. produkcyjnej, handlowej), lecz zostały pozyskane w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych.
Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe są to dokonane z góry przez jednostkę wydatki dotyczące okresów przyszłych, dłuższych niż rok. Na przykład dokonana w styczniu zapłata czynszu dzierżawnego za okres 24 miesięcy.
Każdy składnik aktywów trwałych w momencie przychodu do przedsiębiorstwa musi mieć ustaloną swoją wartość. Zatem należy dokonać tzw. wyceny bieżącej poszczególnych składników aktywów trwałych z chwilą przyjęcia ich na stan jednostki.
Niestety, nie ma jednej uniwersalnej zasady ustalania wartości dla wszystkich składników aktywów trwałych. Przy ich wycenie bieżącej wykorzystuje się między innymi wartości na poziomie: ceny zakupu, ceny nabycia, kosztu wytworzenia, ceny sprzedaży. Charakterystykę wskazanych pojęć ujęto w tabeli 2.
Tabela 2. Charakterystyka ceny zakupu, nabycia, sprzedaży i kosztu wytworzenia
Pojęcie |
Charakterystyka |
Cena zakupu |
Cena zakupu jest to cena, jaką płaci nabywca za zakupione składniki majątkowe sprzedającemu bez podlegającego odliczeniu podatku VAT. która może być obniżona o rabaty, opusty. |
Cena nabycia |
Cena nabycia jest to cena zakupu powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem danego składnika aktywów do stanu zdatnego do używania łub wprowadzenia do obrotu (np. koszty transportu, załadunku i wyładunku, składowania, koszty montażu, instalacji, ubezpieczenia). W przypadku akcji i innych długoterminowych papierów wartościowych zaliczanych do inwestycji długoterminowych, cena nabycia stanowiłaby ich cenę zakupu powiększoną o prowizje biur maklerskich, opłaty notarialne, skarbow e, sądowe. |
Koszt wytworzenia |
Koszt wytworzenia składnika majątku we własnym zakresie obejmuje koszty bezpośrednie produkcji tego składnika oraz przypadającą na okres jego wytworzenia uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z jego wytworzeniem. Do uzasadnionej części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów' przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. |
Cena sprzedaży' |
Cena sprzedaży jest ustalana wówczas, jeżeli niemożliwe jest ustalenie ceny nabycia lub kosztu wytworzenia np. w przypadku otrzymania środka trwałego w drodze darowizny, spadku. Zatem jest to przeciętna cena takiego samego rodzaju i gatunku składnika majątku, występująca w danej miejscowości. |
Źródło: opracowanie własne.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13