3132015342

niedoinformowana i nieufna co do warunków porozumienia, w celu wyjaśnienia wątpliwości zorganizowano 10 marca 1961 roku spotkanie w Warren Street Methodist Church koło Atlanta University Center, pomiędzy ponad 2000 społecznością afro-amerykańską, a jej reprezentantami z Liaison Committee. Wśród przemawiających był między innymi dr Martin Luther King, Jr. Tak wyglądało jego przemówienie:

„Dr.King, Jr. byl spokojny, rozważny i stanowczy, w jego glosie można było wyczuć autorytet i ciepło. Celem jego przemowy było zjednoczenie afro-aineiykańskiej społeczności i poparcie jej przywódców. [...] Jego perspektywiczne uwagi dotyczyły możliwych rozwiązań i wskazania przywódców, którzy doprowadzą ich do zwycięstwa. Dr. King wyznaczył tłumowi rolę ‘Walczących o wolność’ (Freedom Fighlers). [...]

Powiedział, że nieporozumień nie można rozwiązać próbując żyć w monologu, lecz rozwiązuje się je w sferze dialogu'. Forma protestu 'bez-przemocy'( non- violent techniąue) jest w ięcej niż taktyką-jest sposobem życia.”’²⁸

Harry Bowen w artykule Does non-violence persuade?²⁹ wykazuje, że forma protestu bez przemocy ma sens, jeśli zjednuje sobie poparcie wśród społeczeństwa, zarówno Afroamerykanów jak i białych. Protestujący przyznają jednak, że wielu rasistów nie zostanie przekonanych do zmiany sposobu myślenia i działania technikami pokojowego oporu. Muszą oni działać jako jednolita grupa i być bardzo odpornymi na najobrzydliwsze prowokacje ze strony swoich przeciwników (plucie, szczucie psami, lanie wodą z węży strażackich, gaszenie papierosów w ich włosach). Jeśli dadzą się sprowokować, stracą w oczach tych, których protestem starali się zjednać.³⁰ Harry Bowen kontynuuje ten temat w The futurę of non-violence,³¹ twierdząc, że wielu białych na Południu nie zrezygnuje z segregacji bez zaciętej walki. Jako przykład podaje cywilne patrole białych, wysadzenie w powietrze ganku domu Martina Luthera Kinga Jr. w Montgomery w 1957 roku, palenie lub wysadzanie kościołów Afroamerykanów. Wskazuje, że w północnych Stanach Afroamerykanie mają więcej swobody w wyrażaniu swojego niezadowolenia i zyskują większe poparcie białych obywateli. Bowen podkreśla trwały wpływ nauki wybitnych przywódców ruchu bez przemocy, takich jak Chrystus, Paweł z Tarsu, Mahatma Gandhi, Sokrates, William Penn.

²⁸    Ibid., s.20.

²⁹    H. W. B o w e n, ..Does non-violence persuade?” w: Today's Speech, vol. 11. no.2. April 1963, s. 10-11. ” Ibid.

’'H. W.Bowen, "The futurę of non-violence,” w: Today 's Speech, vol. 11. no. 3, Sept. 1963. s. 3-4.

14