oraz fiz.W połączeniu z innym wyrazem, jako np. emisja pieniądza, występuje już tylko w dziedzinie bankowości oraz bardzo zbliżonej i powiązanej z nią dziedzinie ekonomii.
Bardzo ważnym elementem nauczania słownictwa języka obcego jest sposób przedstawienia przygotowanego materiału, uporządkowanie oraz treść. Zdaniem A. Seretny oraz E. Lipińskiej nauczanie słownictwa języka obcego obejmuje trzy etapy: prezentację, utrwalanie oraz powtarzanie nowego materiału leksykalnego. Poprzez prezentację rozumiane jest np. pokazanie obrazka lub ilustracji, przytoczenie definicji słownikowej, odesłanie uczących się do słownika itp. (por. Seretny, Lipińska, 2005, 86).
Karty pracy są skonstruowane w taki sposób, że użytkownik najpierw zapozna się z zebranym zasobem leksykalnym pięćdziesięciu wyrazów, a później utrwala go poprzez różne ćwiczenia. Warto również podkreślić że ćwiczenia opracowywane były dla obcokrajowców. Ze względu na to, że chodzi o słownictwo specjalistyczne, zadania przeznaczone są przede wszystkim dla użytkowników na poziomie zaawansowania pomiędzy stopniem B2 oraz Cl.
Podręcznik ABC Metodyfó nauczania języka polskiego jako obcego przytacza sześć poziomów zaawansowania opartych na Europejskim systemie opisu kształcenia językowego oraz Standardach wymagań egzaminacyjnych: poziom Al, A2, BI, B2, Cl oraz C2. Na poziomie B2, nazwanym poziomem średnim ogólnym, znajdują się osoby, które rozumieją znaczenie głównych wątków przekazu trudniejszych tekstów, bez problemu porozumiewają się z rodzimymi użytkownikami języka oraz potrafią formułować przejrzyste wypowiedzi pisemne dotyczące większości tematów. Najwyższym poziomem są poziomy Cl oraz C2. Poziomem C2, tak zwanym poziomem zaawansowanym, posługują się osoby, które z łatwością rozumieją praktycznie wszystko oraz potrafią wyrazić swoje myśli płynnie, precyzyjnie (por. Seretny, Lipińska, 2005, 18-19).
Celem stworzenia takich ćwiczeń jest przede wszystkim nie tyle budowanie i rozumienie gramatycznie poprawnych wypowiedzi, ile sprawne posługiwanie się systemem językowym, czyli umiejętność tworzenia płynnych, spójnych, adekwatnych do sytuacji wypowiedzi, zgodnych z normami gramatycznymi (Seretny, Lipińska, 2005, 75).
Według A. Seretny oraz E. Lipińskiej ważne jest uzgodnienie, na jakich treściach powinno się skoncentrować nauczanie słownictwa oraz jakich słów potrzebuje najbardziej użytkownik uczący się języka polskiego jako obcego. Jest to ściśle związane
-9-