3218343961

• 0% dla układów poniżej 1 MW_d

W tablicach 4.2 i 4.4 zamieszczono sprawności referencyjne dla rozdzielonego wytwarzania elektryczności i ciepła pogrupowane m.in. wg rodzaju paliwa. Wątpliwości budzi zaliczenie gazu koksowniczego do gazów niskokalorycznych (ujmuje się go łącznie z gazem wielkopiecowym). Gaz koksowniczy charakteryzuje się wysoką kalorymetryczną temperaturą spalania (porównywalną z gazem ziemnym) i powinien być traktowany jako substytut gazu ziemnego. Podany został także sposób korekty referencyjnych wartości sprawności ze względu na zmienną temperaturę otoczenia i straty przesyłania w sieciach elektroenergetycznych.

Rozdział 5 poświęcono sprawie oceny narodowych potencjałów wysokosprawnej kogeneracji włączając w to również mikrokogenerację. Zaproponowano przewodnik w tej sprawie zamieszczając schemat blokowy. W rozdziale 6 poruszono problemy procedur administracyjnych, zaś w rozdziale 7 omówiono sprawę raportowania (raport z początkowej sytuacji i raport o postępie w kierunku zwiększenia udziału kogeneracji w krajach członkowskich.

Draft z czerwca 2006

Prezentowany dokument jest częścią projektu „Analysis and Guidelines for Implementation of the CHP Directive”. Podobnie jak Draft ze stycznia 2006 odwołuje się do opracowania CWA 45 547 z września 2004.

Rozdział 2 opracowania precyzuje cele Dyrektywy, a mianowicie: zrównoważony rozwój sektora energetycznego Europy, oszczędność energii pierwotnej, redukcję emisji (szczególnie COi), prognozę bezpieczeństwa dostaw energii, promocję wysokosprawnej kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe, uzgodnione oceny potencjału kogeneracji wśród państw członkowskich, uzgodnione metody obliczania produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu, uzgodnione wartości sprawności referencyjnych dla rozdzielonego wytwarzania ciepła i elektryczności. Zdefiniowano wysokosprawną kogenerację przyjmując jako próg 10 % wartości PES dla układów powyżej 1 MW_ei i więcej niż 0 % wartości PES dla układów o mocy równej lub mniejszej od 1 MW_e|.

W rozdziale 3 zatytułowanym „Definitions” przedstawiono generalne stwierdzenia zawarte w Dyrektywie odwołując się do odpowiednich artykułów, m. in. odniesiono się do alternatywnych metod obliczeń, z których państwa członkowskie mogą korzystać do końca

12