3220343389

Jacek Radziewicz-Winnicki - Architektura Gliwic... 251

15. Kościół Św. Bartłomieja (nowy), wnętrze nawy 16. Kościół Św. Rodziny przy ul. Chorzowskiej, głównej, 2001 r. wnętrze, 2000 r.

neoromańskich czy neogotyckich. Przykładem zastosowania form neobarokowych z dodatkiem cech sztuki secesji (Jugendstilu) są dwa budynki szkolne, pochodzące z początku XX w., to jest Szkoła Podstawowa Nr 9 przy ul. Sobieskiego z lat 1906-1908 oraz Szkoła Podstawowa Nr 20 przy ul. Jana Śliwki zbudowana w tym samym okresie. Zastosowano tu ceglane (klinkierowe) elewacje, ozdobione dekoracyjnymi portalami, oknami, szczytami, a nawet wydatnymi wieżyczkami.

Pod koniec XIX w. wytyczona została nowa oś kompozycyjna w urbanistyce miasta, umożliwiająca powiązanie starego centrum z dworcem nowo wybudowanej linii kolejowej, dzisiejsza ul. Zwycięstwa. Wzdłuż tej atrakcyjnej ulicy zaczęto budować okazałe kamienice czynszowe i gmachy publiczne, tworząc w ten sposób najbardziej reprezentacyjną ulicę handlową w mieście. Architektura budynków wznoszonych po obydwu stronach ul. Zwycięstwa pochodzi w większości z ostatnich lat XIX i pierwszych lat XX w. i reprezentuje rozmaite orientacje stylowe, jak historyzm (neogotyk, neobarok), eklektyzm jako mieszankę kilku stylów w jednym obiekcie oraz w okresie lat 20. XX w. aktualnie panujący modernizm¹. Do obiektów szczególnej klasy architektonicznej należy bez wątpienia dom handlowy „Seiden-haus-Weichmann", wzniesiony w 1.1921-1923 według projektu jednego z czołowych architektów europejskiego modernizmu, Ericha Mendelssohna². W 1929 r. stanął przy tejże ulicy inny dom handlowy firmy „Wertheim" (obecnie „Ikar") zaprojektowany przez architekta

J. RADZIEWICZ-WINNICKI, Zdobienie gliwickich domów w fotografii Felicjana Tyczyńskiego, (w:) „Zeszyty Gliwickie", t. XXVII, 1998, s. 7-37.

L. JODL1ŃSK1, Dom tekstylny Weichmanna w Gliwicach - nieznane dzido Ericha Mendelssohna, Gliwice 1994.