3329132890

Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych

organizacji wojskowej. Podstawą tworzenia takiego typu zespołu powinien być dobór odpowiedniej grupy ludzi, perfekcyjnie przygotowanych do realizacji zadań na danym stanowisku, a co ważniejsze, reprezentujących odpowiednie cechy osobowe i moralne. Wynika to z faktu, iż wszelkie działania indywidualne, w ramach etapów asymilacji kulturowej, przechodzą w naturalny sposób w działania grupowe⁴³.

W podejściu Marka Strzody odnajdujemy stwierdzenie, że:    powstawanie

/' kształtowanie zespołu wielokulturowego oparte jest na cyklu życia, czyli etapach od jego tworzenia poprzez okres działalności, aż do zakończenia funkcjonowania. Okres działalności zespołu wielokulturowego podporządkowany jest - w zależności od okresu funkcjonowania - fazom lub etapom procesu asymilacji kulturowej - zwykle tylko samej akulturacji. Wynika to głównie z istnienia na płaszczyźnie wielonarodowej struktury wojskowej swoistego tygla kulturowego różnej skali i poziomu heterogeniczności kulturowej. Zarówno skala, jak i heterogeniczność kulturowa wpływają na interakcje zachodzące w ramach wielokulturowego zespołu, w tym na wzajemne relacje, więzi, bariery komunikacyjne, konflikty kultur itd.

Armia rozpatrywana jako gwarant bezpieczeństwa narodowego i ponadnarodowego oraz organizacja posiadająca swoją własną kulturę organizacyjną, wpływa na kreowanie kultury bezpieczeństwa narodowego, opartej na dostosowaniu interesów państw do wymagań kultury strategicznej sojuszu, w jakim dane państwo się znajduje⁴⁵. W kulturze bezpieczeństwa narodowego daje się wyodrębnić trzy zasadnicze kategorie składników ją opisujących, z których istotną rolę odgrywają wzorce kulturowe, stanowiące element kognitywny, zawierające poznanie historyczne, tj., wartości, doświadczenia i idee⁴⁶. W kreowaniu tego typu kultury nie bez znaczenia pozostaje nowa tożsamość bezpieczeństwa współczesnej Europy, której przejawów doszukiwać się należy w procesach integracyjnych zachodzących na kontynencie, w postaci tworzenia struktur militarnych mających służyć

⁴³    M. Strzoda, (red.), Wi e 1 o ku lturów ość w organizacji wojskowej, Wyd. AON, Warszawa 2007, s. 26.

⁴⁴    M. Strzoda, Zespoły zadaniowe w organizacji, Wyd. AON, Warszawa 2005, s. 21 - 22.

⁴⁵    Zob. K. Malinowski, Kultura bezpieczeństwa narodowego: koncepcja i możliwości zastosowania, [w:] K. Malinowski (red.). Kultura bezpieczeństwa narodowego w Polsce i Niemczech, Wyd. PDN, Instytut Zachodni, Poznań 2003, s. 15 -46.

⁴⁶    O. Osica, Polska wobec operacji NATO i polityki bezpieczeństwa i obronnej UE, [w:] K. Malinowski (red.), Kultura bezpieczeństwa narodowego w Polsce i Niemczech, Wyd. PDN, Instytut Zachodni, Poznań 2003, s. 103. Z wzorcami kultury wiążą się drogowskazy polityczne (element}' normatywne), które będąc efektem interpretacji wzorca kulturowego, współkształtują percepcję środowiska międzynarodowego, określają zbiór możliwych opcji politycznych oraz sposoby (style) myślenia i legitymizowania decyzji politycznych (element ekspresywny), które transmitują zakodowane we wzorcu kulturowym doświadczenia, idee i wartości, w sposób dyktowany przez drogowskazy polityczne.