Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych
Armię, jako organizację o specyficznej kulturze organizacyjnej, charakteryzują następujące elementy:
- filozofia i polityka organizacji;
- wartości określające filozofię organizacji (system/ład aksjonormatywny);
- symbole, język, ideologia, rytuały, mity;
- klimat organizacyjny;
- zasady gry w osiąganiu celów organizacji;
- postawy wynikające z tradycji;
- wzory procesów myślowych;
- systemy j ęzykowe;
- bohaterowie40.
Armia, jako organizacja wojskowa, charakteryzuje się całą gamą specyficznych dla własnej działalności cech, które określają jej rolę i miejsce w strukturze państwa oraz definiują jej niepowtarzalny charakter. Do tych cech zaliczamy:
- dysponowanie środkami walki zbrojnej i zdolność jej prowadzenia;
- zorganizowanie w struktury pododdziałów, oddziałów, związków taktycznych i operacyjnych;
- hierarchia stanowisk i stopni wojskowych;
- dyscyplina i porządek wojskowy;
- scentralizowane dowodzenie;
- bazowanie na infrastrukturze wojskowej;
- jednolite umundurowanie;
- własny system szkolenia wojskowego - zawodowego i powszechnego;
- stała gotowość bojowa w czasie pokoju oraz zdolność mobilizacyjnego i operacyjnego rozwinięcia w czasie kryzysu i wojny41.
Niepodważalnym atrybutem kultury armii jest symbolika, która zdaje się nadawać jej adekwatne dla jej potrzeb ramy funkcjonalne. Systemy symboli grupowych posiadają tę charakterystyczną cechę, że nie powstają i nie funkcjonują w oderwaniu od innych elementów kultury organizacyjnej, a co więcej, posiadają swoje źródła poznawcze w kulturach narodowych. Należą do nich zarówno barwy narodowe poszczególnych państw wchodzących w skład struktury organizacyjnej, jak i odznaki ukończonych uczelni wojskowych, odznaki
40 L. Zbiegień - Maciąg, Kultura w organizacji, Warszawa 1999, s. 15.
41 R. Jakubczak, Obrona narodowa w tworzeniu bezpieczeństwa III RP, Wyd. AON, Warszawa 2004, s. 188.