3329132886

Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych

i jednostek i instytucji wojskowych przewidzianych do reagowania na zagrożenia inne niż wojna³¹. Armia jako instytucja i jednocześnie grupa zawodowa, tworzy również rynek pracy dla obywateli danego państwa, a obecność jednostek wojskowych w danym regionie w znaczący sposób wpływa na ich rozwój ekonomiczny.

Armia, jako makrostruktura, tworzy złożony system powiązań pomiędzy elementami struktury obronności państwa³². Makrostruktura jako kategoria nauk społecznych, jest pojęciem przeciwstawnym do mikrostruktury, które w ujęciu socjologicznym stanowi sieć powiązań między elementami życia społecznego, które są ostateczne i nierozkładałne⁷'⁷'. Makrostruktura ujmowana jest więc, jako tzw. struktura drugiego rzędu, czyli sieć powiązań między złożonymi obiektami społecznymi, a więc takimi, które same są wyposażone w strukturę³⁴. Ekstrapolując socjologiczne ujęcie makro- i mikrostruktury na grunt armii, dochodzimy do wniosku, że dualny charakter strukturalizmu armii jest kwestią nieuchronną i naturalną. Makrostrukturalne podejście do armii opisywać ją będzie w sensie maściowym, uwzględniającym strukturę Sił Zbrojnych RP, która ulega dekompozycji na komponenty (Wojska Lądowe, Siły Powietrzne, Marynarkę Wojenną, Wojska Specjalne) oraz takie elementy jak Sztab generalny, Dowództwo operacyjne, Inspektorat Wsparcia, Inspektorat Służby Zdrowia, a także wiele innych instytucji. W ujęciu mezostruktralnym, armię należy rozpatrywać w odniesieniu do komponentu sił zbrojnych. Ujęcie mikrostrukturalne sprowadza armię na grunt jednostki wojskowej i jej elementów. Należy przy tym zaznaczyć, że mówiąc o strukturze armii, widzimy nie jednostki społeczne - żołnierzy, ale układy pozycji społecznych zajmowanych przez żołnierzy, czyli stanowiska służbowe.

Nawiązując do określenia armii miarą wielkiej grupy społecznej, stwierdzamy, że w wielu przypadkach można postawić znak równości pomiędzy nią a makrostrukturą ze względu na fakt, że każda grupa społeczna posiada swoją formalną bądź nieformalną strukturę gwarantującą jej ład społeczny w wymiarze wewnątrzgrupowym. W konsekwencji rozważań mikrostruktura będzie utożsamiana z małymi grupami społecznymi, które stanowią element grup zawodowych.

Analizując armię, jako grupę społeczną, której podstawą działania jest pełna dyspozycyjność i poświęcenie, należy ją widzieć w kategoriach grupy dyspozycyjnej, która

³¹    Zagrożenia inne niż wojna, to pojęcie, w ramach którego zawierają się katastrofy naturalne, chemiczne i biologiczne (niewynikające z działań wojennych), będące efektem działania zarówno sil natuiy, jak i działalności człowieka.

³²    Zob. M. Bodziany, Grupy dyspozycyjne a wielokulturowość. Socjologiczny aspekt dyfuzji kultur w dobie zmian społecznych, [w:] J. Maciejewski (red.). Oficerowie grup dyspozycyjnych. Socjologiczna analiza procesu bezpieczeńshva narodowego, Wyd. UWroc., Wrocław 2008, s. 144.

³³    P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Wyd. ZNAK, Kraków 2007, s. 137.

³⁴    Ibidem, s. 138.