r = r
y
W przypadku zapisu macierzowego wektora położenia, indeks górny, informujący o typie układu jest pomijany. Poszczególne parametry wektora posiadają natomiast indeksy dolne, nomenklaturowo związane z danym układem. W wypadku inercyjnego układu odniesienia są to indeksy y, z. Inny typ zapisu (współrzędne wektora ujęte w klamrę) informuje, iż wektor odnosi się do układu inercyjnego.
Transformacja współrzędnych
Wektor położenia obiektu w danym układzie współrzędnych, zapisany w formie macierzy kolumnowej może być transformowany do innego układu dzięki zastosowaniu macierzy cosinusów kierunkowych (direction cosine matrix DCM).
W poniższym przykładzie dokonywana jest transformacja bezpośrednia -z układu związanego z obiektem, reprezentowanego przez indeks b do układu inercyjnego - indeks /:
(1.2)
Cb b
gdzie:
Cf- macierz cosinusów kierunkowych (DCM), transformująca wektor położenia z układu b związanego z obiektem (indeks górny) do układu i inercyjnego (indeks dolny).
W celu wyznaczenia pozycji geograficznej można także dokonywać transformacji wielokrotnej, przechodząc pomiędzy kilkoma układami. W przykładzie transformowany jest wektor rh do wektora r', przechodząc kolejno z układu związanego z obiektem do układu horyzontalnego (C„b), a następnie z układu horyzontalnego do układu inercyjnego (C/'):
(1.3)
W przypadku transformacji macierzowych istotna jest kolejność wykonywania działań, gdyż iloczyn macierzowy nie jest przemienny W niektórych przy padkach zapis w odwrotnej kolejności może spowodować, iż działania będą niewykonalne:
18