11
1.2. DZIAŁANIE GRUPY NA ZBIORZE
Rozpatrujemy działanie grupy G na zbiorze X — G określone następująco:
G x G -> G, {g, x) i-» gxg-1 =: x9.
Gdybyśmy zachowali oznaczenie gx dla obrazu pary (g,x) w zbiorze X = G, to mielibyśmy gx = gxg~1, co byłoby mylące. Dlatego w tym specjalnym przypadku stosujemy symbolikę "wykładniczą” i piszemy x9 zamiast gx. Zauważmy, że związana z tym działaniem grupy G na G bijekcja g' € S(G) działa następująco:
g'{x) = gxg~l = ig(x) Vx€G.
A więc g' jest automorfizmem wewnętrznym ig. W związku z tym, opisane wyżej działanie grupy G na G nazywa się działaniem przez automorfizmy wewnętrzne. Orbitę
xG = {x9 € G : g G G} = {gxg~l :g € <?}
nazywa się klasą elementów sprzężonych grupy G. Natomiast stabilizator
Sta ba: = {/ 6 G : /x/_1 = z} = {/ € G : fx = xf}
nazywa się centralizatorem elementu x i oznacza Z(x).
Dla grupy skończonej G równanie klas przyjmuje następującą postać:
k k
|G| = £)|G:StabĄ| = ^;iG:Z(W)|.
i=l i=l
Tutaj | G : Z(x) \ — |xG| jest liczbą elementów w klasie elementów sprzężonych z elementem x. Na szczególną uwagę zasługują klasy jednoelementowe:
|xG| = 1 gx = xg Wg e G x € Z(G).
A więc klasa jest jednoelementowa wtedy i tylko wtedy gdy jej element należy do centrum Z(G) grupy G. Stąd rozbicie grupy G na rozłączne klasy elementów sprzężonych zapisujemy zwykle w postaci
G = Z(G) U xf U • • • U xG, gdzie |xG| > 1 dla i = 1,...,r, a równanie klas
gdzie Xi 6 G są tak dobrane, że |G : Z(xi)\ > 1 dla i = 1,... ,r.
Wskażemy teraz trzy zastosowania równania klas w teorii grup skończonych.
Twierdzenie 1.2.9. Jeśli rząd grupy G jest potęgą liczby pierwszej p, to grupa G ma nietrywialne centrum. Zatem
|Z(G)| > p.
Dowód. W równaniu klas mamy
Pn = |G| = |Z(G)| + £|G:Z(x,)|,
gdzie n jest pewną liczbą naturalną oraz |G : Z(xi)\ > 1 dla i = 1,... ,r. Ponadto, każdy indeks |G : Z(xi)\ jest dzielnikiem rzędu grupy G a więc jest także potęgą liczby p. Zatem \Z(G)\ musi dzielić się przez p. □