3576901458

Natomiast rozdział cząsteczek zachodzi dzięki różnicy w szybkości transportu składników mieszaniny przez membranę. Przyjmując jako kryterium podziału rodzaj siły napędowej wywołującej migrację substancji przez membranę można przedstawić następującą klasyfikację procesów membranowych [3]:

1.    Różnica ciśnień - mikrofiltracja, ultrafiltracja, nanofiltracja, odwrócona osmoza,

2.    Różnica stężeń - perwaporacja, separacja gazów, dializa, membrany ciekłe, membrany katalityczne,

3.    Różnica temperatur - destylacja membranowa,

4.    Różnica potencjały elektrycznego - elektrodializa.

Szybkość procesu membranowego w czasie zmniejsza się. To niekorzystne zjawisko może być spowodowane szeregiem przyczyn:

•    Adsorpcją na powierzchni membrany związków wielkocząsteczkowych wywołana powinowactwem materiału membrany i substancji oddzielanej.

•    Tworzeniem warstwy żelowej na powierzchni membrany. Warstwa żelowa pomiędzy roztworem a membraną zwiększa opór procesu.

•    Zatykaniem porów membrany stałymi mikrozanieczyszczeniami

•    Deformacją porów pod wpływem ciśnienia.

Zastosowanie metod membranowych w oczyszczaniu gazów odlotowych:

•    Usuwanie SO2, NO_x, CO2 i pyłów z gazów przemysłowych,

•    Usuwanie dymów z gazów przemysłowych

•    Oczyszczanie biogazu

•    Usuwanie lotnych związków organicznych z gazów odlotowych.

METODY CHEMICZNE

Celem oczyszczania gazów odlotowych jest najczęściej nie tyko usunięcie zanieczyszczeń, ale także odzysk rozpuszczalników. Gdy odzysk związków organicznych z gazów jest nieopłacalny należy je usunąć przez bezpośrednie lub katalityczne spalanie.

Utlenianie związków organicznych można przeprowadzić kilkoma sposobami:

•    spalanie w płomieniu (temp. -1500 K)

•    spalanie termiczne (900-1400 K)

•    utlenianie katalityczne (500-900 K)

•    metody biologiczne (280-330 K, opt. 310 K)

Utlenianie węglowodorów przebiega zgodnie z równaniem:

C_nH_2n+2 + (3n+l)/2 0₂ -> nC0₂ + (n+l)H₂)

SPALANIE

Spalanie jest najbardziej powszechną metodą usuwania z gazów odlotowych niebezpiecznych dla środowiska substancji palnych takich jak węglowodory, tlenek węgla, rozpuszczalniki organiczne itp.. Spalanie może być prowadzone jako bezpośrednie, termiczne lub katalityczne. W reakcji spalania węglowodory są utleniane do CO2 i H2O.

Spalanie bezpośrednie zanieczyszczeń gazowych palnych jest możliwe wprost lub z małym dodatkiem paliwa gazowego ale przy małych stężeniach jest to nieekonomiczne. W praktyce stężenia zanieczyszczeń w gazach odlotowych są niewielkie, dlatego metody spalania bezpośredniego są rzadko stosowane. W takich mieszaninach powietrza z zanieczyszczeniami zawartość tlenu wielokrotnie przewyższa jego zapotrzebowanie wynikające ze stechiometrii reakcji.