3623316764

dukcji, wydajności, techniki, porównując je do warunków polskich.

Referat na temat „Kształcenie kadr technicznych na przełomie wieków” wygłosił prof. W.S.Ptak -Dziekan Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej AGH. Ważniejsze problemy podnoszone w referacie:

•    współpraca z przemysłem na rzecz informacji dotyczącej potrzeb inżynierów oraz oceny ich adaptacji zawodowej,

•    zmiana funkcji inżyniera w pracy zawodowej prowadzi obecnie do następujących jego funkcji: twórczość techniczna, nadzór techniczny, organizacja produkcji,

•    brak jest przełożenia wyżej wymienionych wymogów na język programów nauczania. Wymaga się:

1)    odejścia od programów ponieważ zakłada się, że program nie rozwiązuje sprawy,

2)    pogłębienia kształcenia specjalistycznego,

3)    rozdzielenia kariery naukowej i zawodowej,

•    wymagania dotyczą również zmiany form nauczania na:

a)    własną naukę twórczą, indywidualną lub w małych zespołach,

b)    przeniesienia ciężaru specjalizacji na praktykę zawodową,

•    zachodzi konieczność nawiązania kontaktów uczelni z przemysłem oraz SITPH.

Prof. Ptak referat uzupełnił informacjami nt. działalności Katedry Ceramik^ Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej AGH. ~~ /rócił uwagę na to, że w wyniku trudności finansowych rodzin liczba studentów spoza Krakowa i jego okolic spadła.

Prof. St.Serkowski - Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej, Metalurgii, Transportu i Zarządzania Politechniki Śląskiej w Katowicach, przedstawił zakres kształcenia, naboru i organizacji nauczania wydziału, oprócz tego ustosunkował się do problemu naboru na studia i możliwości realizacji praktyk zagranicznych. Doręczył uczestnikom ulotkę informującą o prowadzonych przez uczelnię kierunkach studiów.

Oprócz pewnych informacji poruszanych w dyskusji nt. współpracy niektórych zakładów z uczelniami oraz konkretnymi zobowiązaniami odnośnie podjęcia stypendiów fundowanych na uwagę zasługiwały wypowiedzi:

♦    dr inż. J.Wojsy (IMO), który konkretnie przedstawił wymaganą sylwetkę inżyniera jego zdaniem musi to być osoba inteligentna, umiejąca myśleć praktycznie, umieć szukać nowości i umieć rozwiązywać problemy zawodowe. Przestrzegł też, że kończy się liczba uczelni w Polsce o kierunku materiały ogniotrwałe i czy nie należałoby podjąć w tym zakresie rozwiązań praktycznych.

♦    dr inż. A.KJoski (AGH), który poinformował, że podobna dyskusja toczy się w całej Europie, bowiem obecnie wszędzie występują problemy kształcenia. Potwierdziła to konferencja europejska poświęcona temu tematowi. Większość uczestników konferencji popierała kształcenie w dwóch etapach: kształcenie ogólne, a później specjalistyczne, poparte praktyką dobrze zorganizowaną. Są to zwykłe praktyki zagraniczne w zakładach bardzo dobrze zorganizowanych. Jeśli chodzi o sylwetkę inżyniera to musi on posiadać urok osobisty (40%), umiejętności organizacyjne (20%), wiedzę fachową (20%). Przyszłościowe kierunki kształcenia to: komunikacja, transport, ochrona środowiska, oszczędzanie energii. Stwierdził również, że konieczna jest informacja o jakich kierunkach inżynierów może wchłonąć pmo.

♦ mgr inż. Zb.Kopczyński (Żarowskie ZMO S.A.), stwierdził, że każdy ma swoją wizję kształcenia. Na ogół są one sprzeczne. Szkoda, że tylko mówi się o kadrach. Uczelni musi zależeć na naborze studentów czyli uczelnia musi prowadzić odpowiedzialną propagandę kierunków studiów zachęcającą do ich podejmowania. Powinna to czynić przy współpracy z przemysłem, który może i powinien powrócić do fundowania stypendiów. Program praktyki powinien uwzględniać co najmniej dwa różne zakłady — dobrze i gorzej zorganizowane. Bliższe powiązanie uczelni z zakładami jest konieczne nie tylko ze względu na stypendia i praktyki ale również na możliwość wykorzystania kadry specjalistycznej do celów dydaktycznych. Należy wrócić do studiów podyplomowych i specjalizacji zawodowej.

Dyskusję podsumował mgr inż. J.Suszczyński (przewodniczący), który stwierdził:

Dobrze, że przedstawiciele przemysłu spotkali się ponownie po kilku dobrych latach z przedstawicielami uczelni, ponieważ obie strony będą mogły wykorzystać zgłoszone uwagi i wnioski. Problemu organizacji studiów i programów nauczania nie rozwiąże się na spotkaniu. Wymaga to pracy uczelni, która we współpracy z przemysłem powinna śledzić zmiany zachodzące w technice, technologii, organizacji i dostosowywać do tego systemy kształcenia oraz programy nauczania teoretycznego i praktycznego.

W zakresie praktyk i stypendiów postanowiono abv:

Dyrektorzy wystąpili do uczelni z propozycjami fundowania stypendiów, a uczelnie powinny na to konkretnie odpowiedzieć,

Uczelnie powinny wystąpić do poszczególnych przedsiębiorstw pmo z konkretnymi propozycjami organizacji i realizacji praktyk studenckich, a przedsiębiorstwa w tym zakresie udzielą uczelniom odpowiedzi.

Powyższe postanowienia członkowie Klubu przyjęli jednogłośnie.

Drugi dzień obrad poświęcony był sprawom organizacyjnym, a mianowicie:

•    przyjęto projekt sporządzania dla potrzeb członków Klubu informacji niektórych danych ze sprawozdania GUS F-01,

•    przyjęto informację o pracy zespołu działającego pod przewodnictwem mgr St.Daneckiego -Dyrektora ZM „OFAMA”. Zespół ten przygotował propozycje wystąpienia do głównego Urzędu Ceł w sprawie ceł na surowce i wyroby,

•    przyjęto informację o stanie realizacji wydania książki pt. „Historia polskiego przemysłu ma-

145

„ Materiały Ogniotrwałe” Nr 4194