19
Tętniak pęknięty
Tylko natychmiastowy zabieg może uratować życie pacjenta. Wszelką diagnostykę należy ograniczyć do minimum. Do rozpoznania tego stanu powinno wystarczyć badanie fizykalne, obraz kliniczny i wykładniki wstrząsu krwotocznego. Wszystkie działania powinny być ukierunkowane na jak najszybsze zatrzymanie krwawienia. Przygotowanie pacjenta polega na zwalczaniu wstrząsu, zgromadzeniu niezbędnego zapasu krwi i jak najszybszym transporcie na blok operacyjny. Takie warunki znacznie zwiększają śmiertelność okołooperacyjną i możliwość powikłań, ale ryzyko to jest ciągle znacząco mniejsze od praktycznie pewnej śmierci pacjenta w przypadku opóźnienia lub zaniechania działań.
Tętniak objawowy
Jest wskazaniem do hospitalizacji i pilnej diagnostyki. U takiego pacjenta należy dążyć do wykonania pilnego angio - TK. Jeżeli potwierdzi ono lub nie wykluczy pęknięcia, należy przeprowadzić natychmiastową operację. W przypadku wykluczenia wynaczynienia krwi zabieg można przeprowadzić planowo. Zwykle pozwala to na doprowadzenie pacjenta do optymalnego stanu (szersza diagnostyka, niezbędne konsultacje, podjęcie leczenia chorób obciążających) przez co warunki zabiegu oraz rokowanie znacznie się poprawiają.
O ile nic istnieje konieczność nagłej operacji to należy rozważyć ewentualne przeciwwskazania. Najważniejsze z nich to niewydolność krążenia (powodowana np. chorobą niedokrwienną serca, ciężkimi wadami zastawkowymi), niewydolność oddechowa (ciężkie choroby restrykcyjne lub obturacyjne) oraz niewydolność nerek (poziom kreatyniny >3 mg%) i krytyczne zwężenie tętnic szyjnych. Stany te powinny być leczone wcześniej w trybie pilnym. Względnym przeciwwskazaniem do operacji jest wiek pacjenta ponad 85 lat. Należy przy tym brać pod uwagę fakt, że po 70 roku życia ryzyko zabiegu jest większe ze względu na występujące z reguły wspomniane wcześniej choroby współistniejące, ale zawsze decyduje stan kliniczny konkretnego pacjenta.